Ο Νικόλας Βαρθακούρης κατάφερε με το πρώτο του τραγούδι. το «January 8th», να προκαλέσει πανικό στο YouTube και στις ψηφιακές πλατφόρμες. Το γεγονός ότι είναι ο μικρός γιος του Γιάννη Πάριου και της Σοφίας Αλιμπέρτη είναι, τελικά, απλώς μια λεπτομέρεια.
ίγα εικοσιτετράωρα μετά την επίσημη κυκλοφορία του «January 8th» συνειδητοποιούμε, σχολιάζοντας με τον M. Hulot την τεράστια επιτυχία του, ότι έχει να προκληθεί τόσος μεγάλος ντόρος για αγγλόφωνο κομμάτι πρωτοεμφανιζόμενου Έλληνα καλλιτέχνη από την εποχή που έκανε το ντεμπούτο της η Monika στη δισκογραφία – μάλιστα τότε το wording χτίστηκε σταδιακά, όχι μεμιάς.
Η power ballad με την οποία συστήνεται ο 25χρονος (πλέον, από τις 28/10) Νικόλας Βαρθακούρης μετρά πάνω από 640.000 προβολές στο YouTube μέσα σε μία εβδομάδα, βρίσκεται στις τάσεις του και, φυσικά, όλοι συζητάνε για τον ψηλό νεαρό με τα μπλε μαλλιά και τις εξαιρετικές φωνητικές ικανότητες.
Δικαίως, καθώς πρόκειται για ένα σπάνιο δείγμα καλής ποπ με πραγματικά διεθνείς προδιαγραφές, που δεν φανερώνουν ότι το team που κρύβεται από πίσω είναι ελληνικό (και επιτέλους, ο στίχος είναι πραγματικά αγγλικός, δεν είναι «μετάφραση» από τα ελληνικά!).
Έχοντας ακούσει το κομμάτι από τους υπεύθυνους της Cobalt Music έναν μήνα πριν, αλλά και μέρος της δουλειάς του που πρόκειται να κυκλοφορήσει προσεχώς (και κινείται σε ένα ευρύτατο φάσμα της ποπ), οφείλω να παραδεχτώ ότι εντυπωσιάστηκα, σχεδόν παραβλέποντας τη λεπτομέρεια που μου αποκάλυψαν μετά, ότι δηλαδή το επώνυμο του Νικόλα «good job nicky» είναι Βαρθακούρης. Λεπτομέρεια που επίσης ξεχνώ καθώς τον παρακολουθώ να ποζάρει γεμάτος ενθουσιασμό, όρεξη και σαρωτική νεανική ορμή στον φακό του Πάρι Ταβιτιάν για την πρώτη του συνέντευξη γνωριμίας στη LiFO – ένας ποπ σταρ γεννιέται, ξεκάθαρα.
Δεν σταματά να κάνει γκριμάτσες, αστεία και πειράγματα με τον κολλητό του φίλο, τον Ερμή, που έχει συνθέσει τη μουσική στα κομμάτια του. Σαράντα επτά λεπτά μετά την έναρξη της συζήτησής μας, σκέφτομαι ότι μιλάω με ένα πολύ προσγειωμένο και ευγενικό παιδί, που όμως ταυτόχρονα δείχνει να έχει μεγάλη πίστη στο ταλέντο και στις δυνατότητές του.
Killer συνδυασμός για το μέλλον, δηλαδή. Προσπαθώ να ψάχνω πάντα και την παραμικρή γωνιά της μουσικής, γιατί θεωρώ ότι είναι αδικία να ακούς μόνο ένα είδος. Προσπαθώ να ακούω από Mongolian throat singing μέχρι Griselda, που ακούμε τώρα. Οφείλω να εξερευνήσω όσο περισσότερα είδη μπορώ. Νιώθω, με την πιο γλυκιά έννοια, σκλάβος της καλλιτεχνίας. Θα ήθελα να με μάθει ο κόσμος ως τον πιο ευπροσάρμοστο και versatile καλλιτέχνη της γενιάς μας.
«Να σου πω την αλήθεια, το συζητούσαμε με τον Ερμή, γιατί, εντάξει, όποιος ξεκινά κάτι ευελπιστεί να πάει καλά. Λέγαμε “φαντάζεσαι να μπούμε τάσεις;”, να γίνει το ένα, να γίνει το άλλο, και σιγά-σιγά, όσο γινόντουσαν αυτά, μας φαινόταν σουρεαλιστικό. Πάντως, δεν παρεκκλίνουμε από τον στόχο μας, δεν νιώθουμε ότι αυτή η επιτυχία καθορίζει το μέλλον μας.
Θέλω να συνεχίζω να υπηρετώ τον σκοπό ενός καλού αποτελέσματος. Για τώρα όμως, εδώ και δυο-τρεις μέρες γιορτάζω αυτήν τη νίκη, αλλά σιγανά και ταπεινά». Όσον αφορά την επιλογή του «January 8th» ως του κομματιού με το οποίο συστήνεται, ο Νικόλας το θεωρεί ένα πολυδιάστατο τραγούδι με το οποίο μπορεί να συνδεθεί το κοινό. Καταρχάς, είναι μια ερωτική ιστορία. «Πιστεύω ότι είναι μια καλή αρχή. Μιλάει γι’ αυτή την εσωτερική πάλη που νιώθεις στον έρωτα.
Ειδικά αυτές τις εποχές, που περνάμε δύσκολα, περνάει και ο έρωτας δύσκολα, και υποθέτω πως μπορεί να ταυτιστεί ο κόσμος, το χρειάζεται, όπως το χρειαζόμουν κι εγώ. Είναι ουσιαστικά αυτό που ένιωθα μια μέρα πριν τα βρω με την κοπέλα μου. January 9th είναι η επέτειός μας. Λέμε “happy 9th”. Αυτό το συναίσθημα είναι εξίσου σημαντικό με τη δυναμική που έχει η επόμενη κίνηση.
Ήθελα πολύ να κάνω focus σε αυτό, γιατί συχνά το παίρνουμε ως δεδομένο αυτό το πανέμορφο anticipation για το τι έπεται»
