”ΕΞΟΡΙΑ είναι η έξοδος από το ευ ζην, το βίαιο πέρασμα και η διαμονή σε μέρη αδροσιάς. Ο τόπος όπου δοκιμάζονται οι ανθρώπινες ψυχές ” αναφέρει στις πρώτες σελίδες του νέου επίκαιρου βιβλίου του ο ποιητής Λεόντιος Πετμεζάς.

Η εικαστικός -αγιογράφος ,κριτικός λογοτεχνίας και τέχνης Μαριλένα Φωκά (ΜΑ) που εικονογράφησε εξωτερικά και εσωτερικά και έγραψε τον πρόλογο του βιβλίου επισημαίνει :

”Ένα νέο βιβλίο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Athletis.gr το οποίο είχα την χαρά να προσεγγίσω κριτικά και να εικονογραφήσω. Ουσιαστικό, καταγγελτικό, προφητικό μας αποκαλύπτει την μοναδική ποιητική γραφή του Λεόντιου Πετμεζά που έχει αφήσει το στίγμα του στον χώρο της εικαστικής τέχνης και όχι μόνο.

O συγγραφέας του καταγράφει την πραγματικότητα από την σκοπιά του πολιτικού επιστήμονα, του κριτικού -ιστορικού -θεωρητικού και επιμελητή τέχνης, του δημοσιογράφου, του συγγραφέα, του ποιητή, του ανθρώπου που ζει και δρα στην σύγχρονη πραγματικότητα. Όπως ανέφερα και στο κριτικό σημείωμα, «την ποιητική απόδοση του Λεόντιου Πετμεζά στην συλλογή Συστοιχίες της Αυριανής Εξορίας σκιαγραφείται η διαλεκτική της αποδόμησης του σύγχρονου πολιτιστικού γίγνεσθαι. Με τον ζήλο και την εμβριθή γλωσσολογική προσέγγιση του «Αλεξανδρινού» μελετητή, ο ποιητής- στοχαστής οδηγεί τον αναγνώστη σε μια πορεία ενδοσκόπησης μέσα από ένα εικονοπλαστικό ιδιόλεκτο που εξυφαίνεται σε έναν γνώριμο χαρτογραφημένο χώρο αισθητικής αναπαράστασης.

Κομιστής του πνευματικού πλούτου της αρχαιοελληνικής κληρονομιάς, του οριενταλισμού καθώς και ανατολικών ιδεολογιών τις οποίες αντιπαραβάλλει διαλεκτικά με τα μοντέρνα και μεταμοντέρνα κινήματα συμμετέχοντας σ΄ έναν γόνιμο πολιτιστικό συγκρητισμό. Ασυμβίβαστος, επίμονος, τολμηρός , καταγγελτικός, «προφητικός» και ανατρεπτικός ο Λεόντιος Πετμεζάς στοχεύει στην «γέννηση και την παραμονή μιας άλλης πιο ελπιδοφόρας κατάστασης.» Έντονα αφαιρετική γραφή, υπαινικτική, με ποιητική προσέγγιση της συντακτικής λειτουργίας του λόγου την οποία υποτάσσει στην σύζευξη της πληροφορικότητας και της λειτουργικότητας.

Με τον ελεύθερο στίχο- ισχυρών τεμαχίων ήχων με φορμαλιστική ένταση η σημασία επικοινωνείται τμηματικά, μεθοδικά και συστηματικά. Εγκιβωτίζονται εξωγλωσσικά και μεταφυσικά σημαινόμενα στο γλωσσικό σύστημα ακινητοποιώντας το βιωματικό τους φορτίο, παρέχοντας σε αμύητους και μυημένους μια μοναδική ποιητική εμπειρία. Σαφείς οι επιρροές από τα μεγάλα φιλοσοφικά και καλλιτεχνικά ρεύματα του Στωικισμού, του Μηδενισμού και της Σχολής της Φρανκφούρτης που επανέρχονται σαν προβληματικές του σήμερα και γιγαντώνονται σε μια παράλληλη καταναλωτική περιδίνηση και πνευματική ολίσθηση στην πορεία της ανεύρεσης του εγώ.»