Προερχόμενη από μεγαλοαστική οικογένεια του Κολωνακίου (γεννήθηκε και μεγάλωσε στην οδό Μαρασλή), ήταν πολύ περήφανη για τη μόρφωση και την αγωγή που έλαβε από την οικογένειά της: μία πολύ αυστηρή μητέρα, που δεν της επέτρεπε να κάνει τίποτα στη ζωή της χωρίς την άδειά της, και έναν ανύπαρκτο πατέρα! Παρότι υπήρχαν -επισταμένως- ερωτήσεις για τη σχέση της με τον πατέρα της, η λαμπερή πρωταγωνίστρια δεν απάντησε ποτέ.

Αυτό ήταν ένα θέμα που απωθούσε στη μνήμη της και απέφευγε να κουβεντιάζει! Ακόμα και στις πολύ προσωπικές της συζητήσεις δεν αναφερόταν ποτέ στον πατέρα της, παρά μόνο στον πατριό της, τον οποίο λάτρευε και ήταν αυτός ο οποίος τη φρόντισε και τη γαλούχησε.

«Πατέρας μου ήταν μόνο ο πατριός μου, τον λάτρεψα» είχε δηλώσει η σπουδαία πρωταγωνίστρια σε παλαιότερη συνέντευξή της. Η Μαίρη Χρονοπούλου υπήρξε αληθινή λεβέντισσα. Κατά το ήμισυ της καταγωγής της ήταν Αρβανίτισσα. Και ήταν πολύ περήφανη γι’ αυτό. Σε μία πολύ δύσκολη εποχή όμως, με ευαίσθητες ισορροπίες στην Ελλάδα, όταν το δήλωσε δημόσια -σύμφωνα με συνέντευξή της-, εκδιώχθηκε από την ΕΡΤ. «Κάτι τέτοιο δεν έπρεπε να ακούγεται εκείνη την εποχή. Εκοψαν την εκπομπή μου» είχε εξομολογηθεί για την περίοδο που παρουσίαζε τη δική της πετυχημένη εκπομπή στην κρατική τηλεόραση.

Οι σπουδές

Η Χρονοπούλου σπούδασε από πολύ μικρή αγγλικά, γαλλικά, πιάνο και μπαλέτο. Μιλούσε ήδη αγγλικά και γαλλικά άψογα, ιταλικά, ισπανικά και γερμανικά, αφού η κουβερνάντα της ήταν Γερμανίδα. Είχε ολοκληρώσει τις σπουδές της στη μουσική, στην αρμονία και στο σολφεζ, και τραγουδούσε με τη δυναμική μιας ολοκληρωμένης τραγουδίστριας, γνωρίζοντας να διαβάζει πεντάγραμμο.

Στις μεγάλες συνεργασίες της, μάλιστα, στα στούντιο καθοδηγούσε τους μαέστρους ακόμα και στην ενορχήστρωση των τραγουδιών που έλεγε. Λάτρευε την κλασική μουσική, αγάπησε βαθιά τη Μαρία Κάλλας και διέθετε στο σπίτι της μία τεράστια συλλογή από δίσκους βινιλίου και CD από τη χρυσή εποχή του ραδιοφώνου, όταν υπήρξε η πρώτη παραγωγός της δημιουργίας του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤ1. Περηφανευόταν, μάλιστα, να λέει πως είναι παιδί του ΑΝΤ1 με ισχυρή στήριξη και αγάπη! Την περίοδο εκείνη συνεργάστηκε με τον ραδιοτηλεοπτικό παραγωγό και μετέπειτα τραγουδιστή Πέτρο Κωλέττη, τον οποίο χαρακτήρισε ταλέντο, αλλά οι σχέσεις τους κατέληξαν κακές έως τον θάνατο του τελευταίου.

Υπήρξε εμβληματική γυναίκα λόγω χαρακτήρα, θέσης, ανατροφής και αξιοπρέπειας. Ηταν πολύ περήφανη που το τραγούδι της «Του αγοριού απέναντι» ξεπέρασε τις 3.500.000 προβολές στο YouΤube. Παρ’ όλ’ αυτά, συνήθιζε σε παρέες, όταν της ζητούσαν να το τραγουδήσει, να λέει: «Του αγοριού απέναντι πείτε του θα ξεράσω»! Τόσο πολύ είχε βαρεθεί να το τραγουδά και να της το ξαναζητούν. Σεβόταν απόλυτα κάθε συνάδελφό της. Βρισκόταν πρώτη απ’ όλους στο όρντινο (ραντεβού έναρξης) του γυρίσματος, περιμένοντας υπομονετικά να προετοιμαστεί.

Δεν σπούδασε ποτέ σε δραματική σχολή. Πήρε την άδεια άσκησης επαγγέλματος ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο. Είχε πολλούς φίλους από το ξεκίνημα της καριέρας της. Θυμόταν με αγάπη τις στιγμές που περνούσε μαζί με την τότε φίλη της Μάρω Κοντού και πικράθηκε πολύ όταν η Μάρω δεν μίλησε με τόσο «κολακευτικά» λόγια για κείνη σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει. Ωστόσο, ποτέ δεν απάντησε. Κράτησε την πίκρα βαθιά μέσα της. Γιατί η Μαίρη υπήρξε κυρία από την ημέρα που γεννήθηκε έως την ημέρα που έφυγε από τη ζωή.

Οταν κάποιος ήταν φίλος της, έδινε τη ζωή της γι’ αυτόν. Ακόμα και όταν έχαναν το μέτρο στον τρόπο που της μιλούσαν, εκείνη ποτέ δεν προέβαλλε την αξία της -ως επιχείρημα- για να αντιμετωπίσει μία διένεξη. Αισθανόταν απλούστερη των απλουστέρων και διέθετε ένα πνεύμα ασύλληπτο.

Στο βιβλίο με τις πιο προσωπικές της στιγμές από την επαγγελματική της ζωή αλλά και τα «καρέ» της καριέρας της, το οποίο είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει και η Μαίρη Χρονοπούλου παραχώρησε το υλικό με βίντεο και ήχο -η αποκάλυψη αυτή δεν έχει καμία σχέση με όσα ενδεχομένως έχουν ανακοινωθεί από τρίτους- στον υπογράφοντα, η μεγάλη σταρ αναφέρεται σε συνεργασίες ανθρώπων που θεώρησε ταλέντα και περιγράφει ενδελεχώς τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας της, σε ταινίες, θέατρο, πτυχές της ιδιωτικής της ζωής και βιωματικές εμπειρίες. Αναφέρεται και σε μία μεταθανάτια εμπειρία, την οποία βίωσε και ποτέ δεν αποκάλυψε. Εξαιτίας αυτής της εμπειρίας δεν φοβόταν τον θάνατο.

Στο βιβλίο θα ξεδιπλωθούν συνεργασίες της! Εύκολες αλλά και δύσκολες στιγμές, όπως αυτή με τη Νίκη Τριανταφυλλίδη. Στην ταινία του Κώστα Ασημακοπούλου «Ψωμί για ένα δραπέτη», που γυριζόταν στο Πήλιο, η Νίκη επέμενε να της δώσει έναν ρόλο στην ταινία.

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων η Χρονοπούλου έπρεπε να συναντήσει τη Νίκη σε ένα συγκεκριμένο μέρος του Πηλίου με πλακόστρωτα. «Της πρότεινα λοιπόν να μετρήσουμε τα βήματά μας. Και στο σημείο της συνάντησής μας να βάλουνε διακριτικά ένα σημείο -με κιμωλία-, ώστε να γνωρίζουμε και οι δύο σε ποιο σημείο θα εξελιχθεί η δράση του γυρίσματος. Αγνωστο για ποιον λόγο, η Νίκη Τριανταφυλλίδη βγήκε εκτός εαυτού και μου μίλησε τόσο άσχημα, που έμεινα αποσβολωμένη. Δεν είπα κουβέντα… Ο σκηνοθέτης διέκοψε το γύρισμα και της είπε “τράβα μέσα, αχάριστη. Σταματάει το γύρισμα εδώ”. Καλή ηθοποιός, αλλά απρόβλεπτη» ήταν τα λόγια της σταρ!

Παρότι οι ρόλοι της την κατέστρεψαν (σ.σ: αυτό δήλωσε σε συνέντευξή της), αφού την παρουσιάζουν ως μία γυναίκα «παρτέα» και όχι τόσο «σοβαρών ηθών», η Χρονοπούλου έζησε μόνο… ενάμιση μεγάλο έρωτα στη ζωή της. Και μέσα σε αυτούς δεν συμπεριλαμβανόταν ο Νίκος Σταγόπουλος. Συγκεκριμένα, ο άλλος μισός έρωτας ήταν μετά τη σχέση της με τον Σταγόπουλο.

Οσο για τον πρώτο, «διαδραματίστηκε» στις χρυσές μέρες της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ με ένα ισχυρό πολιτικό στέλεχος, το όνομα του οποίου δεν αποκάλυψε ποτέ! Οπως απέφυγε να αναφερθεί και στο όνομα του τελευταίου έρωτα της ζωής της, τις μέρες του κύκνου άσματός της.

Η Μαίρη τα τελευταία δύο χρόνια υπήρξε λαμπερή. Εζησε όπως ήθελε, αδυνάτισε (ήταν πολύ περήφανη για το πείσμα της να επιβάλλεται στον εαυτό της για να γίνει κομψή μετά τα 125 κιλά που είχε φτάσει την περίοδο που ήταν κλινήρης). Μα, πάνω απ’ όλα ήταν περήφανη που την αγαπούσαν το ίδιο όσο αγαπούσε κι εκείνη.

Tο πνεύμα της

Η Μαίρη έλεγε ότι δεν φοβόταν τον θάνατο, αλλά δεν πίστευε ποτέ ότι θα πεθάνει. Πίστευε όμως πολύ στη μεταφυσική. Ετσι, λοιπόν, είχε ζητήσει από πολύ στενό της φίλο να «ξανασυναντηθούν» μετά τον θάνατό της. Ισχυριζόταν ότι ως φωτεινό πνεύμα, που πιστεύει στην άλλη ζωή, θα μπορούσε να επιστρέψει για να αποκαλύψει τα μυστικά μονοπάτια της άλλης διάστασης.

Συγκεκριμένα, όταν ήταν στη ζωή, ζήτησε να βρεθεί ένα στρογγυλό τραπεζάκι χωρίς καρφιά, πάνω στο οποίο θα τοποθετηθεί ένας πίνακας Ouija, γνωστός ως πίνακας των πνευμάτων, και να κληθεί συγκεκριμένη ημέρα και ώρα την οποία έχει αφήσει σε γραπτό σημείωμά της. Στη συνέχεια θα γίνει από τον επικεφαλής αυτής της συγκέντρωσης που θα περιλαμβάνει μόνο τρεις φίλους της μία πάρα πολύ προσωπική ερώτηση, της οποίας την απάντηση γνωρίζει μόνο ο επικεφαλής του καλέσματος. Μόνο έτσι θα πιστοποιηθεί ότι είναι το δικό της πνεύμα παρόν και όχι κάποιο άλλο που βρίσκεται εκεί για να τους ξεγελάσει. Αυτό το πίστευε η Χρονοπούλου ακράδαντα, έχοντας αφήσει τις παραπάνω οδηγίες.

Η σχέση της με την πίστη και την Ορθοδοξία ήταν δυνατή. Πίστευε στο Χριστό, στην Παναγία και στους αγίους. Ηταν περήφανη για τα εικονίσματα που είχε στην κατοχή της στο σαλόνι του σπιτιού της, και διευκρίνιζε πάντα ότι έχουν τεράστια οικονομική αξία. Οταν της πρότειναν να τα αγοράσουν, θεώρησε την πρόταση προσβλητική και δεν τα έδωσε ποτέ. Δεν γιόρταζε ποτέ τον Δεκαπενταύγουστου γιατί το θεωρούσε αδιανόητο να δέχεται ευχές την ημέρα που εκοιμήθη η Παναγία. Αντίθετα, γιόρταζε την ημέρα των Εισοδίων της Θεοτόκου.

Τα γενέθλιά της τα γιόρταζε με χαρές. Παρ’ όλα αυτά, και δυστυχώς για εκείνη, φέτος τα γιόρτασε με τον πιο γρουσούζικο τρόπο, βάζοντας πάνω στην τούρτα της το κεράκι με τον αριθμό 100. Φίλοι της έσπευσαν να της διευκρινίσουν ότι δεν είναι και τόσο καλό να βάζεις μεγαλύτερο αριθμό κεριών από την ηλικία σου, αλλά εκείνη δεν έδωσε σημασία, αφού παντού διατυμπάνιζε ότι η μητέρα της έζησε ως τα 106 χρόνια της και δεν έπρεπε κανένας να ξεχνάει ότι εκείνη έχει «φυτέψει» πολλούς. Αυτό είπε και στο τελευταίο τηλεφώνημά της σε κάποιον κύριο με τον οποίο θα υπήρχε επερχόμενη συνεργασία, την οποία όμως αυτός καθυστέρησε «περιμένοντας να πεθάνει», όπως η ίδια δήλωνε στις παρέες και στους φίλους της, πολύ στενοχωρημένη. Βλέπετε, η ίδια ήθελε διακαώς να ζήσει την επιτυχία αυτής της συνεργασίας.

Η Μαίρη ήταν πάρα πολύ περήφανη για το αρχείο των δημοσιευμάτων και των αφιερωμάτων που της είχαν κάνει. Αναφερόμενη στον γάμο της, τον έναν και μοναδικό, διευκρίνισε ότι αυτός δεν έγινε ποτέ από έρωτα ή από αγάπη. Ηταν για κείνη μια άλλη υπόθεση, σύμφωνα με δηλώσεις στην τελευταία της συνέντευξη, για την οποία όμως ποτέ μα ποτέ δεν ήθελε να μιλήσει και δεν αναφέρθηκε ποτέ, εκτός από τις εξομολογήσεις που έκανε σε πολύ δικούς της ανθρώπους και σε στενούς της φίλους.

Ο Νίκος Κούρκουλος για τη Μαίρη υπήρξε το κεφάλαιο της ζωής της που έγραψε τη λέξη «φίλος» με τεράστια γράμματα. Ηταν ο άνθρωπος που εμπιστευόταν, ο άνθρωπος που την προστάτευε, ο πατέρας και ο αδελφός που δεν είχε. Ηταν εκείνος που έτρεχε σε κάθε ανάγκη της και σε κάθε ξυλοδαρμό για τη διάσωσή της. Τον λάτρεψε και βάφτισε τον γιο του. Τον Αλκη Κούρκουλο.

Η Μαίρη Χρονοπούλου ήταν πάντα μπροστά από την εποχή της, πανέξυπνη, μορφωμένη, ευρηματική. Συνήθιζε να αναφέρει το στιγμιότυπο όταν έσωσε το γύρισμα -ενδεχομένως- από ένα σοβαρό δυστύχημα. Ηταν η σκηνή που ο Νίκος Γαλανός μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης και με χειροπέδες στα χέρια ακούει τη μάνα του (την οποία υποδύεται η Νόνικα Γαληνέα) να τραγουδά ντουμπλαρισμένη από τη φωνή της Τζένης Βάνου για εκείνον. Ο Γαλανός, χάνοντας τον έλεγχο, σπάει την τηλεόραση με τα χέρια του. Κατά τη διάρκεια του γυρίσματος η Μαίρη ούρλιαξε: «Σταματήστε! Τι κάνετε, θέλετε να σκοτωθούμε;» «Εάν έσπαζαν την τηλεόραση, θα μας ανατίναζε όλους μέσα στο δωμάτιο!» Οι τεχνικοί βρήκαν την παρατήρησή της ολόσωστη και άνοιξαν μία τρύπα στο πίσω μέρος της οθόνης ώστε να μη γίνει έκρηξη.

Οι φίλοι της

Αγαπημένες της φίλες ήταν η Νόνικα Γαληνέα, η Ευανθία Ρεμπούτσικα , η Ρένα Κουμιώτη, ο Γιάννης Βόγλης, ο Μάνος Κατράκης, ο Φαίδων Γεωργίτσης, ο Θύμιος Καρακατσάνης, ο Αντώνης Βαρδής, ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο ηθοποιός και τραγουδιστής Γιάννης Βογιατζής και ο Κώστας Βουτσάς. Λιγότερες σχέσεις είχε με τη Ζωή Λάσκαρη, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Τζένη Καρέζη, τον Χρόνη Εξαρχάκο και τον Λάκη Κομνηνό. Από τους νεότερους, αγαπούσε τη Νάντια Μουρούζη, τη Βάσια Παναγοπούλου, τον Γιάννη Στάνκογλου ενώ μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για τα νέα παιδιά με τα οποία συνεργάστηκε στο «Μάνα είναι μόνο μία»!

Αγάπησε τον κινηματογράφο, λάτρεψε το θέατρο και διατήρησε την ίδια αγάπη για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Σύμφωνα με όσα θα αναφερθούν στο βιβλίο, ήταν η μοναδική που ο Οδυσσέας Ελύτης τής επέτρεψε να χρησιμοποιήσει στίχο δικό του, τον οποίο έκανε και τίτλο της ραδιοφωνικής εκπομπής. «Τα ρω του έρωτα»!

Λάτρευε την Κύπρο σαν δεύτερο σπίτι και σαν οικογένειά της. Είχε φίλες στην Κύπρο, που ήθελε να επισκεφθεί ως το τέλος της ζωής της. Για τους συναδέλφους της ήταν πρότυπο. Υπήρξε επικεφαλής της επιτροπής αγώνα για τα δικαιώματα των ηθοποιών. Στις πιο δύσκολες εποχές, όταν τους συνελάμβαναν και τους οδηγούσαν στα κρατητήρια και στις φυλακές.

Υπήρξε ισχυρή συνδικαλίστρια και, όπως έλεγε η ίδια, είχε πολιτική συνείδηση καταπράσινη, αφού ήταν μέλος και υποστηρίκτρια του ΠΑΣΟΚ. Υπήρξε προσωπική φίλη της Μαργαρίτας Παπανδρέου και δεν θέλησε ποτέ να γνωρίσει καμία άλλη ως σύζυγο του πρώην πρωθυπουργού.

Με τη Μελίνα Μερκούρη, που μεγάλωσαν στις ίδιες παρέες, είχε σχέσεις εντελώς τυπικές. Μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για το ταλέντο και την ομορφιά της Αλεξάνδρας Λαδικού, αφού τη θεωρούσε γαζέλα. Αναφερόταν πάντα στο στιγμιότυπο όπου ως μαθήτριες περπατούσαν στον βασιλικό κήπο και ο κόσμος σηκωνόταν από τα παγκάκια και χειροκροτούσε την Αλεξάνδρα Λαδικού. «Τόσο όμορφο κορίτσι ήταν!»

Ο γοης που τη «βάτεψε» (και δεν είναι ο Πρεκας)

Ο πρώτος έρωτας της ζωής της, όσο κι αν φαντάζει περίεργο, ήταν στα 23 της χρόνια με κορυφαίο ζεν πρεμιέ της εποχής, ο οποίος είναι στη ζωή αλλά από τότε δεν είχαν ξαναμιλήσει ποτέ. Ισως γιατί θεώρησε ότι η Μαίρη τον απέρριψε λίγο αργότερα. Ωστόσο δεν υπήρξε ο μεγάλος έρωτάς της. Διευκρινίζουμε ότι δεν είναι ο Κώστας Πρέκας, τον οποίο θεωρούσε εξαιρετικό φίλο. Αλλωστε και εκείνος σε συνέντευξή του είχε πει ότι υπήρξαν μόνο φίλοι.

Τον Αντρέα Μπάρκουλη τον ερωτεύτηκε. Αρραβωνιάστηκε μαζί του. Κακοποιήθηκε όμως τόσο πολύ, που έκανε πέντε χρόνια να ξανακάνει σχέση. Και αυτή έγινε με τον συνθέτη Γιάννη Καραλή, τον οποίο είχε αγαπήσει για το χιούμορ του. Η ίδια σε συζητήσεις της έλεγε ότι ο Ανδρέας Μπάρκουλης τη ζήλευε φρικτά επειδή δεν τον ζήλευε εκείνη, και ότι δεν έκανε όπως έκαναν τα κοριτσόπουλα και οι θαυμάστριές του. «Αισθανόταν ότι τον απέρριπτα» ήταν τα λόγια της.

Η σχέση τους έληξε τόσο επεισοδιακά όσο άρχισε. Ο Ανδρέας Μπάρκουλης ποτέ δεν μίλησε για τη σχέση αυτή, ωστόσο το παρασκήνιο και τους άγριους ξυλοδαρμούς τούς γνώριζαν το στενό περιβάλλον της Μαίρης, οι συνάδελφοί της αλλά και γνωστός επιχειρηματίας που της έφερνε από το φαρμακείο… μολυβόνερο.

O ζεν πρεμιέ που «ξεπέταγε» κομπάρσες «που έζεχναν»

Σε ορισμένες παρέες, πολύ στενών φίλων της, διηγούνταν με πολύ μεγάλο κέφι το στιγμιότυπο όπου βρισκόταν στο ίδιο πρόχειρο καμαρίνι με έναν κορυφαίο Ελληνα κούκλο πρωταγωνιστή.

«Η παραγωγή είχε παραχωρήσει ένα καμαρίνι πρόχειρο -από κοινού- με ένα μικρό ράντσο στον καθέναν για να ξεκουραζόμαστε κατά τη διάρκεια των πολύωρων γυρισμάτων. Ο ηθοποιός κάθε 10 λεπτά σηκωνόταν και εξαφανιζόταν και ερχόταν μετά από ένα τέταρτο. Τον ρώτησα αν του συμβαίνει κάτι ή είναι άρρωστος κι αν θέλει κάποια βοήθεια, θεωρώντας ότι πηγαίνει συχνά στην τουαλέτα για προσωπικούς λόγους. “Οχι, Μαίρη μου” μου απάντησε. “Είμαι μια χαρά!” Μετά από λίγο μάθαμε πως δεν είχε αφήσει όρθια ούτε μία από τις κομπάρσες του γυρίσματος. Κάποιες περιφερόμενες σε μπουλούκια, τις οποίες τις πήρε ο σκηνοθέτης για τις ανάγκες του γυρίσματος και έζεχναν στην κυριολεξία!» ήταν τα λόγια της. Λόγια που για πρώτη φορά αποκαλύπτονται και θα εμπεριέχονται στα κεφάλαια του βιβλίου για τη ζωή της!

Το φόρεμα που χάρισε σε τρανς και οι φίλοι της με AIDS

Η Μαίρη δεν ζήλεψε ποτέ καμιά και κανέναν και υπήρξε από τις πιο κομψές γυναίκες της εποχής της έως σήμερα. Τα φορέματα που φορούσε για τα γυρίσματα κάθε ταινίας ήταν ακριβότερα και από την αμοιβή που λάμβανε για αυτήν.

Ενα συγκεκριμένο φόρεμά της, σύμφωνα με όσα θα αποκαλύψει το βιβλίο, η τουαλέτα που φορά στη σκηνή της ταινίας «Γοργόνες και μάγκες» όταν τραγουδάει με τον Γιάννη Πουλόπουλο την «Καμαρούλα», ήταν ακριβώς ίδιο με το φόρεμα που φόρεσε η βασίλισσα Φρειδερίκη, διέφερε μόνο στο χρώμα. Της βασίλισσας ήταν μπλε του ουρανού και της Μαίρης Χρονοπούλου ολόχρυσο. Εμβληματικό υπήρξε το φόρεμα που σχεδίασε για εκείνη ο Γιάννης Βούρος και την καθιέρωσε ως γυναίκα, παρ’ όλα αυτά δεν κρατήθηκε ποτέ ως ανάμνηση στην γκαρνταρόμπα της. Χαρίστηκε σε μία πρωτοεμφανιζόμενη τρανς για να βγάλει το ψωμί της. Ηθελε να δίνει και να προσφέρει χαρές και να μην κρατάει τίποτα.

Διατυμπάνιζε μάλιστα ότι «χέρι που δίνει ποτέ δεν αδειάζει»! Εδειχνε τα χέρια της με τις παλάμες γυρισμένες προς τα πάνω και κάρφωνε τον δείκτη της πάνω σ’ αυτές και έλεγε «τα χέρια μου είναι τρύπια… Θέλω μόνο να δίνω. Ποτέ ο Θεός δεν με άφησε ξεκρέμαστη. Ακόμα και σε δύσκολες στιγμές, που θα χρειαστώ κάτι στ’ αλήθεια, θα μου φέρει μια μεγάλη δουλειά και θα μου δώσει χρήματα…»

Τις δύσκολες εποχές του AIDS αγκάλιασε φίλους της που νόσησαν και έπειτα από λίγο καιρό κατέληξαν, και κολυμπούσαν μαζί της στην ίδια πισίνα εν γνώσει της. Η Μαίρη ποτέ δεν καταδίκασε τη διαφορετικότητα, αλλά την αγκάλιασε. Ωστόσο συνήθιζε να λέει «δεν είμαι Φιλαδέλφεια», εννοώντας ότι δεν αγαπάει όλους τους γκέι! «Αγαπάω τους καλούς γκέι, τους καλούς Ελληνες, τους καλούς λευκούς, τους καλούς μαύρους. Διαφορετικά, αν αγαπούσα τους πάντες, θα ήμουν ρατσίστρια».