Παναγιώτης Φασούλας: Για τις δύσκολες στιγμές τις οποίες βίωσε τόσο ο ίδιος, όσο και όλη η οικογένειά του, όταν ο γιος του έδινε μάχη με τον καρκίνο, μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Παναγιώτης Φασούλας.
«Ο γιος μου έδωσε τον αγώνα του -γιατί τα παιδιά δίνουν τον αγώνα και τη μάχη, οι γονείς βρίσκονται απλώς εκεί και συμπαραστέκονται, τον πραγματικό αγώνα τον δίνουν τα παιδιά που αντιμετωπίζουν νεοπλασματικές ασθένειες – τον κέρδισε και είναι χαρούμενος που ζει μια φυσιολογική ζωή πλέον. Παίζει και μπάσκετ και κάνει όλα αυτά που είναι να κάνε
Θεωρώ ότι αυτό που πρέπει να κάνουν οι γονείς είναι να μεταφέρουν την αισιοδοξία τους στο παιδί, ότι όλα αυτά είναι περαστικά και θα ξαναγυρίσουμε στην κανονικότητα που είχαμε πριν. Το «γιατί σε μένα» δεν το είπαμε ούτε για μια στιγμή. Την θεωρούμε την πιο βλάσφημη φράση που μπορεί να πει κανείς.
Πήγαμε στην Αμερική γιατί είχαμε μια επιπλοκή εδώ. Πήγαμε νομίζοντας ότι θα μείνουμε για τρεις μήνες, αλλά μας έβγαλαν ένα πρόγραμμα θεραπειών το οποίο κρατούσε 4,5 χρόνια. Μείναμε εκεί, κυρίως η Μάσα με τα παιδιά έμειναν εκεί 5 χρόνια χωρίς ούτε μία μέρα να γυρίσουν στην Ελλάδα. Εγώ πηγαινοερχόμουν.
Η πρώτη μου σκέψη ήταν αυτοκτονία. Τι είναι αυτό το πράγμα; Τώρα σκέφτομαι πόσο γελοία σκέψη είναι αυτή. Είναι σοκαριστικό αλλά ίσως όχι τόσο, αρκεί να έχει καλή κατάληξη βέβαια». Παράλληλα δείτε για ποιο λόγο θερίζει ο καρκίνος στην Ελλάδα, τι μας κρύβουν οι ειδικοί
Παναγιώτης Φασούλας: Η περιπέτεια του γιου του με τον καρκίνο
“Στις 27 Δεκεμβρίου 2004, με το τσουνάμι της νοτιανατολικής Ασίας, διαγνώστηκε ο Γιάννης… Είναι πολύ πιο ισχυρό να θυμάσαι πότε ξεκίνησε χημειοθεραπεία το παιδί σου από το πότε έχεις επέτειο γάμου ή πότε εκλέχτηκες βουλευτής. Δεν είναι τόσα σημαντικά αυτά… Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να σκεφτείς -για οποιονδήποτε άνθρωπο- ότι θα χάσεις το παιδί σου”, εξομολογήθηκε ο ίδιος.
“Διαγνώστηκε με λεμφοβλαστική λευχαιμία. Μπήκαμε στο νοσοκομείο Αγλαΐα Κυριακού”, το οποίο είναι εξαιρετικό νοσοκομείο, με εξαιρετικούς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, και ξεκίνησε τις θεραπείες. Μείναμε τέσσερις μήνες. Έγινε μια επιπλοκή που δεν υπήρχε τρόπος να αντιμετωπιστεί. Η Μάσα αποφάσισε οτι πρέπει να πάμε στο παιδικό νοσοκομείο “Saint Jude” στο Μαϊάμι.
Κινήσαμε γη και ουρανό για να μας δεχθεί, καθώς είναι πολιτική τους να μη δέχονται παιδιά που έχουν ήδη αρχίσει θεραπεία κάπου αλλού. Τετάρτη βράδυ μας δεχτήκανε και Παρασκευή πρωί φύγαμε με πτήση για Άμστερνταμμ κι από εκεί για Μέμφις, για να μείνουμε κανένα τρίμηνο, αλλά μείναμε πέντε χρόνια”, περιγράφει ο Θεσσαλονικιός αθλητής.
