28 Μαρτίου, 2024

Μου πήρε την παρθενιά μου στη σκοπιά ένα βράδυ

Μου πήρε την παρθενιά μου στη σκοπιά ένα βράδυ

Ήμουν 21 ετών … Δεν είχα κάνει τίποτα με κανέναν άντρα ποτέ. Εκείνη την περίοδο έπρεπε να μπω στρατό. Αγχωμένος και συγχρόνως τρομαγμένος για να μην καταλάβουν κάτι… από μια κίνηση μου, από μια ματιά μου, μην καυλώσω βλέποντας τους άλλους φαντάρους στο ντουζ. Δε φαινόμουν ότι ήμουν ομοφυλόφιλος, ούτε από τη συμπεριφορά, ούτε από το στιλ. Φανταζόμουν διάφορα πριν μπω…

Συνηθισμένος στο βραδινό ξύπνημα, δε με ένοιαζε τίποτα… μόνο το πως θα περάσουν οι μέρες, οι μήνες και να σηκωθώ να φύγω. Οι άλλοι φαντάροι δεν γνώριζαν για έμενα, κανείς τους. Πρώτη φορά πήγα να φυλάξω σε ένα φυλάκιο εκτός στρατοπέδου μαζί με άλλους δύο και το λοχία μου.

Μια νύχτα έπρεπε να σηκωθώ να φυλάξω στη σκοπιά. Φωνάζω το Λοχία υπηρεσίας να με πάει, όπως έπρεπε, ντύνομαι, πλένομαι, φοράω τη στολή μου, βγάζω το όπλο από τον οπλοβαστό, κουμπώνομαι. Ξεκινάμε… λέει ο λοχίας μου, δεν μπορούσα να φανταστώ… τι θα συνέβαινε αργότερα.
Όταν έφτασα στην σκοπιά μετά από λίγα λεπτά… συνειδητοποίησα ότι δεν είχα πάρει το όπλο μου. Το είχα βγάλει από τον οπλοβαστό και το ξέχασα εκεί. Ντράπηκα πολύ, ρεζίλι θα γινόμουν.

Ηρέμησα.. βλέποντας το ωραίο τοπίο με την ομίχλη που είχε καλύψει τα πάντα. Παρόλο το κρύο όλα έδειχναν μαγικά. Σε απόσταση 30 μέτρων από τη σκοπιά..ίσα που φαίνονταν οι αποθήκες.

Ξαφνικά ακούω ένα αμάξι και τέσσερα άτομα μαζί.. ήταν η έφοδος. Ξαφνίαστηκα… πως θα τους έλεγα για το όπλο…ο ένας μου ζήτησε το βιβλίο για να υπογράψουν. Είχαν πιεί πολύ, μιλούσαν και γελούσαν με διάφορα..ήταν ευκαιρία! Όταν τους το είπα..επόμενο ήταν να γελάσουν μαζί μου.

Ένας μου λέει: “Μαζί με το όπλο να σου φέρουμε και παρέα, για να μην είσαι μόνος;” Του λέω: “Όχι ευχαριστώ, μου αρέσει μόνος μου εδώ.” Και έλεγα από μέσα μου: “μα τι λέω…” όλοι τους ήτανε ένας κι ένας. “ Δεν πειράζει, θα σου φέρουμε το όπλο και παρέα.” Έφυγαν δίχως να καταλάβω τι εννοούσε…

Αργότερα ήρθε το τζιπάκι…και το όπλο μου!
”Σ’ το έφερα” μου λέει. “Σε ευχαριστώ πολύ” απαντάω. Ανάβει τσιγάρο και με κερνάει.
-Είναι πολύ ρομαντικά εδώ με την ομίχλη.

-Ναι, είναι πολύ ωραία.
Αναρωτιόμουν πόσο ωραίος είναι και χάζευα το καλοσχηματισμένο κορμί του.

Απορούσε τι ήταν πίσω από τις αποθήκες..μου ζήτησε να πάμε να δούμε γιατί δεν είχε ξαναπάει. Ήξερα από μέσα μου ότι κάτι άλλο είχε στο μυαλό του, αλλά με καύλωνε η ιδέα … και πήγα!

Ήταν μια παλιά αποθήκη με σπασμένα παράθυρα και πόρτες. Μου είπε να μπω μαζί του, τον ακολούθησα.. χωρίς φόβο. Η ιδέα το ότι μπορεί να γίνει κάτι με ερέθιζε υπερβολικά…με πλησιάζει..ξεκουμπώνεται και πετάει έξω την ψωλή του. Δεν ήξερα τι να κάνω και συγχρόνως γούσταρα.

Έπιασε το κεφάλι μου: “Σκύψε”. Και έσκυψα να του πάρω πίπα. Δεν είχε ξανασυμβεί να κάνω σεξ ποτέ με άλλον άντρα ως τότε.
Συνέχισα να του παίρνω πίπα… και μετά με σηκώνει και λέει: “γύρνα και γδύσου”.
Αφού βάζει προφυλακτικό σκέφτομαι… ”οργανωμένο το έγκλημα”.

Μου άρεσε τόσο πολύ που ήρθε η στιγμή να χάσω την παρθενιά μου… Χώνει το καυλί του στο σφιχτό μου κωλαράκι, έμπαινε σιγά σιγά και όλο πιο βαθιά. Πονούσα πολύ, αλλά καύλωνα τόσο στην ιδέα.

Θυμάμαι τον εαυτό μου στα τέσσερα και αυτός από πίσω να μου το χώνει και εγώ να προσπαθώ να μη φωνάξω από τους πόνους και από την ηδονή της στιγμής. Μέτα από λίγο με γυρνάει και παίζει την τεράστια ψωλή του και ολοκληρώνει πάνω μου. Εγώ δεν ήθελα πολύ, με το που άγγιξα το καυλί μου, αμέσως τελείωσα. Ένιωθα να με έχει σκίσει στα δύο.

Το τρυφερό μου κωλαράκι… δεν ήτανε παρθένο πια!

Μετά από μια εβδομάδα ξαναπήγα στο φυλάκιο. Προσπάθησα να θυμηθώ.. πώς ήτανε το πρόσωπο του, τα χαρακτηριστικά του… Τίποτα…το μόνο που θυμόμουν ήταν …το καυλί του.