….Γράφει ο Πάνος Καλουδάς.
ΣΟΚ…..Μόλις έφυγε ένας καλός μου φίλος.. Ένας υπέροχος άνθρωπος. Ένας σπουδαίος μουσικός. Ο λατρεμένος μου Γιάννης Ρενιέρης. Πριν πέντε λεπτά με πήρε κλαίγοντας η Ρεγγίνα από τον ”Ευαγγελισμό” Έμφραγμα. η ιατρική γνωμάτευση.
Πάγωμα το δικό μου ξάφνιασμα. Ένας χαμογελαστός άνθρωπος. Γεμάτος χιούμορ.
Κι αγάπη για τη ζωή. Γεμάτος ιδέες για νέες δημιουργίες Ένας από τους πρωτοπόρους δημιουργούς της γενιάς του. Από τους καλύτερους της Τζάζ. Με δεκάδες επιτυχίες στο ενεργητικό του.
Με πρώτο βραβείο από το φεστιβάλ του Τόκιο, για δικό του τραγούδι, που εκπροσώπησε την Ελλάδα. Και δεκάδες βραβεία σε άλλα διεθνή φεστιβάλ. Ένας από τους πέντε καλύτερους ντράμερ της Ελλάδας. Και τους δέκα της Ευρώπης. Διαβασμένος όσο κανείς άλλος Και περιζήτητος από όλους τους μεγάλους τους τραγουδιού μας.
Τον Μίμη Πλέσσα, τον Γιάννη Μαρκόπουλο, τον Κώστα Καπνίση και τόσους άλλους. Πρόσφατα κάναμε και μαζί ένα τραγούδι που τόσο αισθαντικά το ερμήνευσε η Ρεγγίνα. το ”Μόνη και θέλω να κλάψω”. Από αυτή τη στιγμή, όλοι θέλουμε πια να κλάψουμε. Όλοι όσοι τον γνωρίζαμε. Και τον αγαπούσαμε.
Τον άρχοντα αυτόν της μουσικής. Τον τρυφερό μελωδό που τόσα και τόσα τραγούδια του, όλοι μας τραγουδάμε. Χωρίς να ξέρουμε ότι είναι δικά του. Ένας πληθωρικός καλλιτέχνης. Δημιουργικός Έπαιζε πάντα σε δυο ντράμς, διαφορετικά κουρδισμένες Και διάβαζε νότες πάνω σ’αυτές. Δεν είχε παθολογικά αίτια.Ούτε κάποιο προηγούμενο με την υγεία του.
Με αυτό το δόλιο σωματείο των μουσικών είχε θέματα. Γιατί δεν του έδιναν τα συγγενικά δικαιώματα που έπρεπε να λαμβάνει. Έφθασαν οι άθλιοι, για να του τα φάνε, μέχρι και στο δικαστήριο να τον πάνε.
Τον προσεχή Μάρτη είχε ακόμα ένα δικαστήριο με αυτούς. Και αυτό του είχε κοστίσει πολύ. Δεν περίμενε τέτοιο θράσος. Αντί να του δώσουν αυτά που εδικαιούτο, να τον τρέχουν και στα δικαστήρια. Θα τα πούμε με αυτούς τους τύπους. Δεν κλείνει εδώ το θέμα με τον θάνατο του Γιάννη.
Θα τα πούμε και με την υπουργό, την κυρία Μενδώνη, που δεν ελέγχει επιτέλους σχολαστικά, αυτούς όλους τους οργανισμούς πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων.. Προς το παρόν με συντριβή, ένα στερνό αντίο στον φίλο κι αδελφό μου, Γιάννη.
Καλό σου ταξίδι Γιάννη μου. Κι ας μην με ρώτησες γι’αυτό. Ούτε εμένα, ούτε τη Ρεγγίνα.
Που δεν μπορούμε ρε φίλε με τίποτα.
Μα με τίποτα να το πιστέψουμε..
