Κώστας Φιωτάκης: . Είμαι πολύ περήφανος κι ευτυχισμένος γι αυτή τη δουλειά, τα τραγούδια μου, αποτελούν την μουσική “προίκα”μου
Ο καταξιωμένος τραγουδιστής Κώστας Φιωτάκης μίλησε για όλα στην εκπομπή της Αλεξάνδρας Μεντώρος στο Aspida Radio της Νέας Υόρκης την οποία βρέθηκε.
Ένα ραδιοφωνικό ταξίδι ξεκινάει και έχω την χαρά να να έχω σήμερα έναν καταξιωμένο καλλιτέχνη τον Κώστα Φιωτάκη απο την Κρήτη. Πάμε να τον καλωσορίσουμε και να τον γνωρίσουμε καλύτερα.
Καλησπέρα Αλεξάνδρα. Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση. Μεγάλη η χαρά μου να βρίσκομαι στην παρέα του Aspida Radio.
Πάμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και να πάμε να θυμηθούμε όμορφες στιγμές απο τα παιδικά μας χρόνια. Για πες μου που γεννήθηκες αλλά και πως ήταν αυτά τα παιδικά χρόνια που θα μπορούσα να πώ ότι τα αναπωλούμαι λίγο.
Γεννήθηκα 11 Σεπτεμβρίου 1978, στα Χανιά της Κρήτης. Είμαι ο μικρότερος απο τα τρία αδέλφια μου. Μεγάλωσα στην Αγία Μαρίνα, ένα όμορφο χωριό λίγο έξω από την πόλη των Χανίων. Το πατρικό μου σπίτι είναι δίπλα στη θάλασσα ή όπως λέμε εμείς εδώ “πάνω στο γυαλό”. Τα καλοκαίρια ήμασταν συνέχεια στη θάλασσα είτε με φίλους είτε με τους δικούς μου παίζοντας πολλά παιχνίδια στην παραλία όπως ρακέτες, βόλει. Τα βράδια μας ήταν πολύ ανέμελα διότι μαζευόμασταν παρέα σε σπίτια φίλων ή πηγαίναμε στην παραλία και καθόμασταν γύρω απο την φωτιά που ανάβαμε. Το χειμώνα το πρωί σχολείο, διάβασμα και μετά παιχνίδι με φίλους μέχρι το βράδυ. Πηγαίναμε πολλές φορές στην πάνω Αγία Μαρίνα και παίζαμε ποδόσφαιρο αλλά και κρυφτό. Μπορώ να πω ότι στα παιδικά μου χρόνια που ήταν τόσο ανέμελα, πήρα πολύ αγάπη από την οικογένεια μου. Όμορφα χρόνια, γεμάτα όνειρα.
Πόλύ όμορφα χρόνια και εγώ θυμάμαι να παίζω έξω με τα παιδιά της γειτονιά βόλει όπως είπες αλλά και κρυφτό. Θα μπορούσα να πώ όμορφα χρόνια γεμάτα ξενιασιά. Ας περάσουμε στο τραγούδι και ήρθε η στιγμή να σε ρωτήσω αν έχεις κάνει κάποιες σπουδές πάνω στην μουσική;
Όχι, δεν έχω σπουδάσει μουσική. Εάν εξαιρέσεις λίγους μήνες φωνητικής καθώς και λίγα μαθήματα πιάνου και κρητικής λύρας, κατά τ’ αλλα δεν έχω κάνει άλλες σπουδές. Θεωρώ ότι ήταν ένα μεγάλο λάθος. Αυτο φυσικά δεν σημαίνει ότι βρέθηκα σε αδράνεια και δεν προσπάθησα να μάθω κάποια πράγματα. Όλα αυτά τα χρόνια που συναναστρέφομαι με μουσικούς, προσπαθώ να μαθαίνω όσα περισσότερα μπορώ από αυτους, έστω κι εμπειρικά.
Αυτοδίδακτος λοιπόν. Βέβαια αυτό δεν σε σταμάτησε να προσπαθείς να μάθεις πράγματα μόνος σου πάνο στην μουσική και αυτό φάνηκε μεχρί και σήμερα. Θα έλεγα ότι μάθεί αρκετά πράγματα πάνω στην μουσική αλλά πότε ξεκίνησες να μπένεις σε αυτό τον χώρο επαγγελματικά και ποιά ήταν τα πρώτα σου επαγγελματικά σου βήμα;
Με την μουσική ασχολήθηκα από πολύ μικρή ηλικία, αρχικά μαθαίνοντας λυρα, όπως προανέφερα. Στην αρχή ξεκίνησα τα μουσικά μου βήματα με κρητικά, και ο πρώτος καλλιτέχνης που τραγούδησα ήταν ο Ξυλούρης, αλλά τελικά με κέρδισε το λαϊκό. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τραγουδάω κάποια κρητικά τραγούδια. Επαγγελματικά πλέον στο χώρο μπήκα σε ηλικία 18 χρονών, το 1996, σ’ ένα κέντρο εκδηλώσεων, “Ο Ντελικανής”, εδώ στα Χανιά της Κρήτης. Εκεί τραγουδούσα σε κάθε εκδήλωση και γιορτές μέχρι το 1999, όπου έφυγα φαντάρος. Φυσικά, σε κενές μέρες, εμφανιζομουν και σε άλλους χώρους αλλά και συναυλίες τα καλοκαίρια. Λίγες μέρες μάλιστα, πριν καταταχθώ στο στρατό, έλαβα μέρος σε Παγκρήτιο διαγωνισμό τραγουδιού, όπου βγήκα πρώτος. Πολύ όμορφη εμπειρία. Έτσι κάπως ήταν τα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα.
Ναι μια πολύ καλή εμπειρία για σένα αλλά για πές μου τι ειναι αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο;
Σίγουρα πολλά πράγματα με κάνουν ευτυχισμένο. Πανω απο όλα όμως, ευτυχισμένο με κάνει να βλέπω την οικογένειά μου να ναι υγιής και χαμογελαστοί. Αυτο με κάνει πραγματικά ευτυχισμένο και μου δίνει δύναμη και αισιοδοξία να κάνω πράγματα στη ζωή.
Εκτός απο αυτό που μας κάνει χαρούμενους και ευτυχισμένους υπάρχει και η άλλη πλευρά αυτό που μας φοβίζει. Για σενα ποιος είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος και πως το αντιμετωπίζεις;
Ο μεγαλύτερος μου φόβος αυτήν την στιγμή είναι το μέλλον. Δυστυχώς κάθε λίγο ακούμε και κάτι που ανατρέπει την καθημερινότητα μας και τα όνειρα τα δικά μας αλλά ακόμα χειρότερα, των παιδιών μας. Τι κάνω λοιπόν; Προσπαθώ να περνάω όσο καλυτερα γινεται το σήμερα, την κάθε στιγμή, και να χτίζω ένα λιθαράκι την φορά για ένα καλύτερο αύριο , για όλους.
Θα συμφωνήσω μαζί σου. Ωστώσο εσύ δεν τα παρατήσες και συνεχίσες αυτό που αγαπάς με πολύ μεράκι. Πάμε όμως να μου πεις για την πρώτη σου επαγγελματική συνεργασία;
Η πρώτη μου επαγγελματική συνεργασία ήρθε το 2005, με τον συνθέτη Γιάννη Νικολαϊδη μαέστρο του Πασχάλη Τερζή και τον στιχουργό Γιώργο Λεκάκη. Στο πρώτο άλμπουμ που κυκλοφόρησα, με τίτλο, “Θα γίνω ότι αγαπάς”. Κυκλοφόρησε με την δισκογραφική εταιρεία Next Records του Γιώργου Σπανού. Είμαι πολύ περήφανος κι ευτυχισμένος γι αυτή τη δουλειά, καθώς τα τραγούδια αυτά αποτελούν την μουσική “προίκα” μου, αφού είναι τραγούδια διαχρονικά με ωραίες μελωδίες και με όμορφο αλλά και δυνατό στίχο.
Έχει βγάλεις αρκετά τραγούδια και παρατήρησα ότι έχεις κάνει βίντεο κλίπ. Πόσο χρόνος χρόνος χρειάζεται για να γυριστεί ένα βίντεο κλιπ;
Ο χρόνος γυρίσματος ενός βίντεο κλιπ είναι κάτι σχετικό αφού παίζουν σημασία πολλοί παράγοντες. Μπορεί να χρειαστεί μία με δύο ώρες για ενα απλό γυρισμα για παράδειγμα μέσα σ’ ένα στούντιο, αλλά μπορεί να χρειαστούν και μέρες για ένα κλιπ το οποίο έχει εξωτερικά γυρίσματα. Υπόψιν για όλα αυτά φυσικα θα πρέπει να εχει γίνει η κατάλληλη προετοιμασία, όπως για παράδειγμα να ‘χει βρεθεί ο κατάλληλος χώρος, το σενάριο, η σκηνοθεσία, η χορογραφία εάν υπάρχει, ο κατάλληλος φυσικός φωτισμός όπου χρειάζεται ακόμη και τα ρούχα. Πάντως για την ιστορία, το τελευταίο βίντεο κλιπ που γύρισα, στο τραγούδι, “Καλωσόρισες ξανά” σε σκηνοθεσία Βασίλη Γναφάκη, παρ’ όλο που ήταν σε διαφορετικές τοποθεσίες εξωτερικά γυρίσματα, ενίοτε δύσκολες, με παρουσία παιδιών το ερωτευμένο ζευγαράκι μας, το μοντέλο που το ζευγάρι ενηλικιώθηκε αλλά και ιστορικού αυτοκινήτου. Καταφέραμε να το γυρίσουμε σε μια μέρα, κι αυτό επειδή, λόγω δουλειάς, δεν είχαμε άλλο χρόνο. Κι όμως, λόγω της αγάπης όλων σ αυτό που κάνουν, αλλά και του όμορφου σεναρίου, που μιλάει για μια παιδική αγάπη που ξανά βρέθηκε στο μελλον. Το αποτέλεσμα ήταν όμορφο.
Είδα ότι έχεις συνεργαστεί με πολλούς καλλίτέχνες με ποιόν καλλιτέχνης θα ήθέλες να συνεργαστείς;
Πολλοί είναι οι καλλιτέχνες που θα ήθελα να συνεργαστώ και εάν μπω στην διαδικασία να γράψω ονόματα, κάποιους θα αδικήσω ξεχνώντας τους και δεν θέλω. Σίγουρα θα ήθελα να ταιριάζει η ιδιοσυγκρασία μας και τα μουσικά μας πιστεύω, κι ας είμαστε σε διαφορετικό, ας το πούμε, είδος μουσικής. Άλλωστε έχω αποδείξει και μέσω των δικών μου τραγουδιών αλλά κι απ τα live μου ότι αν και “λαϊκός” υπ’όψιν ότι προσωπικά δεν πιστεύω στις ταμπέλες μ’ αρέσουν και τραγουδάω πολλά είδη μουσικής.
Για πές μου όμως Κωστα πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά απο δέκα χρόνια;
Δεν έχω μπει ποτέ σ’ αυτήν διαδικασία, ούτε πρόκειται να το κάνω τώρα. Απολαμβάνω όσο μπορώ το σήμερα και κοιτάω το άμεσο μέλλον όχι τόσο μακρυά.
Μια που αναφέρθηκες στο μέλλον ποιά είναι τα σχεδιά σου γιαυτό;
Δυστυχώς περνάμε όλοι μας μια πολύ περίεργη και πρωτόγνωρη κατάσταση με τον ιο Covid-19, κι έτσι είναι άγνωστο το τι θα γίνει στο άμεσο μέλλον. Αυτο που σίγουρα θα κάνω είναι να ετοιμάσω σιγα-σιγά κάποια νέα τραγούδια που ήδη έχω στα χέρια μου και είναι εξαιρετικά.
Μια που είσαι μέσα σε αυτό τον χώρο για πολλά χρόνια τι θα συμβούλευες τα νέα παιδιά;
Η μουσική είναι όμορφη, είναι αγάπη, είναι έρωτας. Σίγουρα για να ασχοληθεί κάποιος πρέπει να του αρέσει πολύ. Το μόνο που θα μπορούσα να συμβουλέψω σε κάποιον νέο που θέλει ν’ ασχοληθεί επαγγελματικά είναι πως πρέπει να γνωρίζει ότι δεν είναι όλα ρόδινα, θέλει πολύ και συνεχή δουλειά και γερό στομάχι. Κι όπως είχε πει κι ο μεγάλος Ζαμπέτας “όταν κατεβαίνουν απ’ την σκηνή, να αφήνουν τα φώτα πίσω τους”.
Σε ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο. Συνέχισε να μας χαρίζεις όμορφα τραγούδια.
Ευχαριστώ μέσα απ’ την καρδιά μου για την όμορφη συνέντευξη αλλά και για την στήριξη σας.μ Θα χαρώ κάποια στιγμή να καταφέρουμε να τα πούμε κι από κοντά.
Το ευχομαι και εγώ να τα πουμε απο κοντά. Με αυτό τον τρόπο θα κλείσουμε αυτό το ραδιοφωνικό μας ταξίδι.
Βιογραφικό
Ο Κώστας Φιωτάκης γεννήθηκε το Σεπτέμβριο του 1978. Έζησε και μεγάλωσε σε ένα μικρό χωρίο λίγο έξω απο τα Χανιά την Αγία Μαρίνα. Το 1996, τραγουδάει για πρώτη φορά επαγγελματικά σε ένα μαγαζί στα Χανιά το ‘Ντελικανής’ μέχρι να πάει φαντάρος το 1999. Έλαβε μέρες σε Παγκρήτιο Διαγωνισμό κερδίζοντας την πρώτη θέση. Ακόμα και φαντάρος συνέχισε το τραγούδι αφού για 16 μήνες βρισκόταν στη Στρατιωτική Μουσική της Κω, τραγουδόντας σε διάφορες εκδηλώσεις για φαντάρους και αξιωματικούς αλλά και σε μεγάλες πολιτικές συναυλίες σε ολά τα βόρεια Δωδεκάνησα. Ετσί δούλεψε στο μαγαζί ‘Απόπλους’ στην Κω. Το 2002, τραγουδούσε για τρία χρόνια στο “Γοργόνες και Μάγκες” στα Χανιά. Συναντάει τον στιχουργό Γιώργο Λεκάκη και τον συνθέτη αλλά και μαέστρο του Πασχάλη Τερζή, Γιάννη Νικολαϊδη οι οποίοι τον έφεραν σε επαφή με τον παραγωγό Γιώργο Σπανό. Στο ενεργητικό του έχει δυό αλμπουμ. Το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο “Θα γίνω ότι αγαπά” το οποίο έχει δέκα τραγούδια αλλά και το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο “Δυό Ζωές” το οποίο περιέχει δέκα τραγούδια και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να μας χαρίζεις καινουργια τραφγούδια.
