Θοδωρης Γιατρακος: Ρετρό εποχή

Είναι κάτι παλιές αναμνήσεις που σου έρχονται στο μυαλό και λες δεν τις κάνω τραγούδι.

Όταν πήγαινες με τους γονείς στο μεγάλο εμπορικό κατάστημα το Μινιόν, στο Αττικον, τον κινηματογράφο, για να δεις κάποιο έργο, στην αλάνα που έτρεχες με τις ώρες μικρός, στις συναυλίες που βρισκόμασταν με τόσο πάθος για να ζήσουμε την κάθε μας στιγμή μαγικά.

Και μαζί με όλα αυτά ερωτευόμασταν συνέχεια με μια αθωότητα και ξεγνοιασιά που ήταν γλυκό βάλσαμο στις καρδίες μας.

Ανέμελα παιδικά χρόνια που τώρα τα αναπολείς με τόση νοσταλγία. Θα θέλεις να γυρνούσε ο χρόνος για να τα ζήσεις ξανά. Ίσως με ένα χορό να ξαναγυρνούσες στη δεκαετία των 70’ς.

Κάτι τέτοιο ήταν λοιπόν η ιδέα μας για το συγκεκριμένο κομμάτι. Μέσα από νότες κ στίχους να αναβιώσουμε για λίγα λεπτά, όσο κράτα ένα τραγούδι δηλαδή, εκείνη τη ρετρό εποχή. Μάλλον γ αυτό έγινε πάλι της μόδας εκείνη η εποχή σε ρούχα, έπιπλα, τραγούδια, μαλλιά και γενικά στυλ.

Γιατί ποτέ δεν θέλουμε να ξεχάσουμε αυτή την παιδικότητα των τότε χρόνων μας. Σκεφτήκαμε λοιπόν αφού παίζαμε και κάναμε καζούρα το ένα παιδί στο άλλο να χρησιμοποιήσουμε καζού αντί για κάποιο συνηθισμένο όργανο.

Η αλήθεια είναι ότι ταίριαξε γάντι με το ύφος του τραγουδιού. Περιπαικτικός ήχος σαν εμάς τότε που είμασταν ζιζάνια. Πάμε λοιπόν να το ακούσουμε κ να γυρίσουμε πίσω.