Σημαντική ανακάλυψη από το James Webb: Το διαστημικό τηλεσκόπιο εντόπισε ίχνη νερού σε γειτονικό πλανητικό σύστημα

Σε μία πολύ σημαντική παρατήρηση προχώρησαν οι αστρονόμοι που παρακολουθούν το υλικό του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, οι οποίοι εντόπισαν υδρατμούς να στροβιλίζονται σε γειτονικό πλανητικό σύστημα. Η ανακάλυψη είναι σημαντική γιατί μπορεί να υποδηλώνει ότι, οι πλανήτες γύρω από το αστέρι, κάποια στιγμή μπορεί να είναι σε θέση να υποστηρίξουν ζωή.

Το νεαρό πλανητικό σύστημα, που είναι γνωστό ως PDS 70, απέχει 370 έτη φωτός από τη Γη ενώ το άστρο στο κέντρο του, ηλικίας περίπου 5,4 εκατομμυρίων ετών, είναι ψυχρότερο από τον ήλιο μας. Γύρω από το άστρο βρίσκονται δύο γνωστοί αέριοι γίγαντες πλανήτες, ενώ ο ένας από αυτούς, ο PDS 70b, μπορεί να μοιράζεται την τροχιά του με έναν τρίτο «αδελφό» πλανήτη που σχηματίζεται εκεί.

Το άστρο περιβάλλουν δύο δίσκοι αερίου και σκόνης. Ανάμεσά τους μεσολαβεί κενό 8 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων. Μέσα σε αυτό το κενό βρίσκονται οι γίγαντες αερίου, οι οποίοι και περιφέρονται γύρω από το άστρο. Την υπογραφή υδρατμών στον εσωτερικό δίσκο, σε απόσταση μικρότερη από 160 εκατομμύρια χιλιόμετρα από το άστρο εντόπισε ο όργανο μέσης υπέρυθρης ακτινοβολίας του τηλεσκοπίου Webb. Όπως πιστεύουν οι αστρονόμοι, στον εσωτερικό δίσκο θα μπορούσαν να σχηματιστούν μικροί, βραχώδεις πλανήτες παρόμοιοι με αυτούς του ηλιακού μας συστήματος, στο οποίο η Γη περιστρέφεται σε απόσταση 150 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον ήλιο.

«Πριν το Webb δεν μπορούσαμε να κάνουμε αυτού του είδους τις μετρήσεις»

Η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Τζούλια Περότι και ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ της Χαϊδελβέργης, σημείωσε σχετικά ότι, «έχουμε δει νερό σε άλλους δίσκους, αλλά όχι τόσο κοντά, ούτε σε ένα σύστημα όπου αυτή τη στιγμή συγκροτούνται πλανήτες. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αυτού του είδους τις μετρήσεις πριν από το Webb».

Οι αστρονόμοι εξεπλάγησαν από την εύρεση υδρατμών σε ένα αστέρι τέτοιας ηλικίας. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχει ξαναβρεθεί νερό σε έναν τόσο γηραιό δίσκο που σχηματίζει πλανήτες. Οι επιστήμονες από την ανακάλυψη οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι οι υδρατμοί δεν επιβιώνουν στην αστρική ακτινοβολία για τόσο μεγάλες περιόδους και ότι οι όποιοι βραχώδεις πλανήτες σχηματίζονταν θα ήταν ξηροί.

Παρά την εγγύτητά τους με το άστρο, οι υδρατμοί έχουν παραμείνει σταθεροί. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στο γεγονός ότι, η σκόνη τούς προστατεύει από την υπεριώδη ακτινοβολία του άστρου. Η παρουσία των υδρατμών υποδηλώνει ότι, οι πλανήτες του συγκεκριμένου συστήματος, θα μπορούσαν, σε κάποια μορφή, να περιέχουν νερό και, ως εκ τούτου, είναι κατοικήσιμοι δυνητικά από μορφές ζωής.