Κέλλυ Κουνάκη “Πρώτη φορά μπήκα στην διαδικασία να κάνω διαδικτυακά μαθήματα”

Στο Ασπίδα Ράδιο της Νέας Υόρκης και στην εκπομπή “Ραδιοφωνικό Ταξίδι” της Αλεξάνδρα Μεντώρου βρέθηκε η καταξιωμένη καθηγήτρια σύγχρονου τραγουδιού και μουσικός Κέλλυ Κουνάκη και μίλησε για όλα.

Όπως ξεκίνησε η εκπομπή η Κέλλυ μίλησε για τα παιδικά της χρόνια. Η ίδια έχοντας καταγωγή από την μεριά της μητέρας της από τα Λεχαινά Ηλείας και από τον πατέρα της από το Πορτ Σάιντ της Αιγύπτου από Έλληνες γονείς Καστελοριζιούς. Γεννημένη στην Κυψέλη της Αθήνας τον Μάιο του 1971.

Μας έκανε μια όμορφη περιγραφή εκείνης της εποχής λέγοντας “Τα παιδικά μου χρόνια ήταν υπέροχα, γεμάτα με πολύ πολύ αγάπη από την οικογένειά μου, τον παππούλη μου, τις γιαγιάδες μου, τους θείους μου. Από την κούνια μου μεγάλωσα με ένα τραγούδι καθότι είχα την λατρεμένη μου γιαγιά της μητέρας μου την μητέρα που ήταν το αηδόνι της οικογένειας η οποία μου τραγουδούσε όλη μέρα.

Τις ωραιότερες αναμνήσεις τις έχω από το χωριό. Ήταν ο παράδεισος μου. Τι να πρώτο θυμηθώ. Την γιαγιούλα μου που μου τραγουδούσε και μου έμαθε όλα τα ξεχωριστά τραγούδια της εποχής της, τα πρωινά στην παραλία με όλα τα παιδιά να παίζουμε παρέα, τον παππού που μου μάθαινε κολύμπι και τη γιαγιά να με βάζει στη πλατούλα της, να διασχίζουμε τα κύματα τραγουδώντας μου “Δελφίνι, δελφινάκι”, τα ζεστά απογεύματα βόλτες και ατελείωτο παιχνίδι στην πλατεία. Πάσχα και καλοκαίρια μαζευόμασταν φίλοι και ξαδέρφια και παίζαμε με τα σκυλάκια, τις πάπιες, τις χήνες και τα άλλα ζωάκια που είχε στη μικρή φάρμα ο παππούς.

Την προγιαγιά μου να μου μαθαίνει τις προσευχούλες στον Θεούλη μας. Λατρεμένα παιδικά χρόνια. Είναι ο δικός μου παράδεισος που δεν εγκαταλείπω ποτέ Πάσχα και καλοκαίρια μέχρι και σήμερα. Οι δεσμοί που έχω με αυτό το χωριό και τους παιδικούς μου φίλους είναι πολύ ισχυροί. Δεσμοί ζωής. Οι αταξίες, τα τρελά παιγνίδια με τους φίλους που τρέλαναν τη γειτονιά και τις φωνές της μαμάς και της γιαγιάς να μαζευτώ στο σπίτι από τις 9.00 και να καταλήγω στις 12.00.

Τις αμέτρητες ποδηλατάδες με την κολλητή μου, τα πρώτα καρδιοχτύπια και τρελές φάρσες και πλάκες με τα φιλαράκια στην εφηβεία. Μέχρι και τώρα όποτε πηγαίνω και βρίσκω τους αγαπημένους φίλους μου νιώθω πάντα παιδί. Ακόμα ξεσηκώνουμε την πλατεία στο πόδι με τα γέλια μας. Σχολείο πήγα στην Κυψέλη σ’ενα μικρό δημοτικό σχολείο, που όμως κατεδαφίστηκε στους σεισμούς του ’81 και έτσι από το δεύτερο μισό της τετάρτης δημοτικού και μετά μεταφερθήκαμε στο συγκρότημα της Γκράβα.

Ενα συγκρότημα πολύ πρωτοποριακό για την εποχή του σχεδιασμένο να γίνει αναμορφωτήριο τον καιρό της Χούντας και αργότερα μετατράπηκε σε σχολικό συγκρότημα με πάνω από 16,000 παιδιά με πρωινές και απογευματινές τάξεις. Οι αναμνήσεις πάρα πολλές, καλές, γλυκές, χαρούμενες. Οι φιλίες πολλές και δυνατές. Εκει ανακαλύπτω και το ταλέντο μου στον αθλητισμό. Εξαιρετικές επιδόσεις στο τρέξιμο και την σκυταλοδρομία και αργότερα στο γυμνάσιο στο βόλεϊ.

Στα δεκατέσσερά μου μετά από μια επταετία ενασχόλησης με τον χορό κλασικό και μοντέρνο μπαλέτο οι συμμαθητές και οι φίλοι μου διακρίνοντας το ταλέντο μου με παροτρύνουν και γράφομαι στο Πανελλήνιο αθλητικό σύλλογο στο βόλεϊ όπου με βάζουν κατευθείαν στην προετοιμασία για την ομάδα κορασίδων. Παράλληλα τα καλοκαίρια στο χωριό εντάσσομαι στην τοπική ομάδα παραδοσιακών χορών με εμφανίσεις σε πολλά μέρη του νομού Ηλείας.

Όνειρό μου και σκοπός μου γίνεται η γυμναστική Ακαδημία. Όμως η κακές προπονήσεις και οι πολλαπλοί τραυματισμοί και κακώσεις μου δημιουργούν σοβαρές και ανεπανόρθωτες βλάβες με αποτέλεσμα να μου απαγορευθεί ο αθλητισμός δια βίου. Η απογοήτευσή μου τεράστια. Όλα μου τα όνειρα γκρεμίζονται. Ταυτόχρονα όμως η ενασχόλησή μου με την μουσική έχει ξεκινήσει από το γυμνάσιο σε ερασιτεχνική βάση αναλαμβάνοντας την χορωδία του σχολείου.

‘Ένα σοβαρό ψυχοσωματικό πρόβλημα υγείας και μία ξεχωριστή εμφάνισή μου σε σχολική γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου όπου τραγουδάω το “Ασμα ασμάτων” του μεγάλου μουσικοσυνθέτη μας Μίκη Θεοδωράκη γίνονται η αφορμή να ξεκινήσω τις σπουδές μου στη μουσική. Ο πατέρας μου ήταν πολύ αντίθετος να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι.

Θεωρούσε δικαίως από μια μεριά ότι ο χώρος δεν μου άρμοζε. Όταν πείστηκε τελικά μετά από την ισχυρή παρέμβαση και στήριξη της μητέρας μου μου είπε μια πολύ σοφή κουβέντα που με βοήθησε ουσιαστικά και με καθόρισε στην πορεία μου: “Το μικρόφωνο θα το σπουδάσεις”. Ήταν η πιο σοφή και σωστή κουβέντα που μου έχει πει γιατί αυτή η απόφαση με ισχυροποίησε πάρα πολύ στο καλλιτεχνικό στερέωμα διότι λόγω των σπουδών και των γνώσεων που απέκτησα οι μουσικοί συνάδελφοι και οι συνεργάτες μου δεν με αντιμετώπιζαν μόνο σαν τραγουδίστρια που έπαιρνε μόνο ένα μικρόφωνο και τραγουδούσε αλλά και σαν μουσικό.

Ετσι τους κοιτούσα και και τους αντιμετώπιζα σαν ίση και η γνώση είναι μεγάλη δύναμη”. Με όνειρό της την γυμναστική ακαδημία όπως είπε το οποίο δεν κατάφερε να πραγματοποιήθηκε καταξιώνεται στο χώρο της μουσικής αφού μόλις στα 16 χρόνια γράφετε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών πλάι σε πολύ μεγάλους δασκάλους όπως η Άννα Διαμαντοπούλου στο σύγχρονο τραγούδι και η Στέλλα Μακρυγιάννη στα θεωρητικά και η Ν. Νικολαίδου στο κλασσικό πιάνο καθώς και η αείμνηστη Άννα Αλεξοπούλου στο  μοντέρνο πιάνο.

Παίρνει το πτυχίο της στο σύγχρονο τραγούδι με την υπογράφει του αείμνηστος μουσικοσυνθέτης Μάριος Τόκας. Λίγα χρόνια αργότερα παίρνει πτυχίο πάνο στο Ειδικό Αρμονίας και αργότερα στην Αντίστιξη.

Η Κέλλυ ερωτήθηκε για το ξεκίνημά της στην μουσική επαγγελματικά η ίδια είπε ” Σε ηλικία 18 ετών, μετά την αποφοίτησή μου από το σχολείο και ενώ βρισκόμουν στο τρίτο έτος φοίτησής μου στο Ωδείο. Η δασκάλα μου με προτείνει σε μουσικό σχήμα σε νυχτερινό μαγαζί κοντά στην περιοχή που διέμενα. Το μαγαζί λεγόταν “Βρυξέλλες” στο Γαλάτσι. Εκεί γνωρίζω τους πρώτους μου συνεργάτες.

Τα συναισθήματα πρωτόγνωρα. Χαρά, ενθουσιασμός αλλά και πολύ πολύ άγχος και αγωνία αναμεμυγμένα όλα μαζί. Όμως είχα την στήριξη των φίλων και συμμαθητών μου αλλά και των δικών μου ανθρώπων που ήταν πολλά βράδια κοντά μου καθώς και όλων των θαμώνων που έρχονταν να μας ακούσουν.

Δεν θα ξεχάσω την μεγάλη έκπληξη και χαρά που ένιωσα όταν είδα ξαφνικά ένα βράδυ τους φίλους μου στο μαγαζί που τραγουδούσα. Αυτό μου έδωσε δύναμη να προχωρήσω. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η επαγγελματική μου πορεία στο χώρο του τραγουδιού”. Ακόμα δεν δίστασε να μιλήσει για τα πρώτα της βήματα σε αυτό τον δύσκολο χώρο και συγκεκριμένα είπε “Στη συνέχεια δούλεψα σε πολλά piano restaurants, μικροί σικάτοι χώροι συνήθως με ένα πιάνο και μία κιθάρα όπου την δεκαετία του ’90 γνώρισαν μεγάλη άνθηση.

Είχα την τύχη και την ευλογία να γνωρίσω πολύ αξιόλογους συνεργάτες, μουσικούς και τραγουδιστές που με βοήθησαν να σταθώ στον χώρο, να εξελιχθώ και να γίνω αυτή που είμαι σήμερα σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης και τους ευχαριστώ από καρδιάς για όλα αυτά που μου πρόσφεραν”.

Η πρώτη της επαγγελματική της συνεργασία ήταν με τον συνθέτη και τραγουδιστή Πάνο Παπαχριστόπουλο “Καλλιτέχνης θα πει” ο οποίος την βοήθησε πάρα πολύ στα πρώτα της βήματα. “Ένας καλλιτέχνης πολύ αξιόλογος αλλά πάνω απ’ όλα άνθρωπος”. Είπε χαρακτηριστικά. Επίσης δούλεψε μαζί και με τόν πολύ ταλαντούχο Πιανίστα Δημήτρη Σιβρη. Οι εμφανίσεις τους στα μαγαζιά ήταν άκρως επιτυχημένες και η ανταπόκριση του κόσμου θερμότατη και άκρως ενθουσιώδης.

Μαζί βγάλανε και τον πρώτο τους  δίσκο με τίτλο “Θα το γράψω με μπογιά” σε στίχους Κώστα Ασμανίδη και Ανδρέα Θανασούλα. Από τότε είχε πολλές και σημαντικές συνεργασίες όπως με την Βίκυ Μοσχολιού, την Λίτσα Διαμάντη, την Άντζελα Δημητρίου, την συνεργασία της με την έντεχνη ορχήστρα του ΟΤΕ και τον μαέστρο Γιώργο Γκαβογιάννη και την συνεύρεση της με τον Μάνο Ξυδούς από τους Πυξ Λαξ, τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον Αντώνη Καλογιάννη, την Κατερίνα Κούκα σε αφιέρωμα στον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Σπύρο Παπαβασιλείου.

Μια ακόμα συνεργασία της ήταν και με τον σπουδαίο συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο μαζί με το ωδείο Αμαρουσίου όπου διεξήχθη συναυλία προς τιμήν του στην οποία συμμετείχαν πολύ σπουδαίοι μουσικοί καθώς και ο μεγάλος τραγουδιστής Κώστας Μακεδόνας. Στην πορεία της ως καθηγήτρια πλέον του Σύγχρονου Τραγουδιού και μέσα από την συνεργασία της με το Εθνικό Ωδείο στο παράρτημα της Ηλιούπολης γνωρίζει σπουδαίους μουσικούς όπως και τον Μαέστρο αλλά και πιανίστα Γιώργο Παγιάτη και τον δάσκαλο κιθάρας και μουσικό Σπύρο Βλαχο. Μαζί βρέθηκαν στην μουσική σκηνή Hollywood Stage για μια βραδιά αφιερωμένη στις λαϊκές μπαλάντες του ’60-’70. Εκεί γνωρίζει τους Αλέξανδρο Πάντσο στο μπάσο, τον Παναγιώτη Γεννάδη στα τύμπανα, τον Δημήτρη Σαββαΐδη αλλα και τον Νίκο Κρέτση στο μπουζούκι.

Δεν δίστασε να πει την γνώμη της για τα βίντεο κλιπ αφού ρωτήθηκε πάνω σε αυτό αλλά και πόσος χρόνος χρειάζεται για να γυριστεί ένα μουσικό βίντεο κλιπ. Με την Κέλλυ να απαντάει “Μετα από πολυετή αποχή από την δισκογραφία το 2017 γνωρίζομαι μέσω διαδικτύου με τον παραγωγό Γιώργο Σορρούρ και μέσω της δισκογραφικής εταιρείας Danto Music συμμετέχω σε μουσικές συλλογές και με φέρνει σε επαφή με τρία νέα και πολύ ταλαντούχα παιδιά την Καλλιόπη Ηλιοπούλου συνθέτη και τραγουδίστρια, εξαιρετική και πολύ ευαίσθητη Καλλιτέχνης η οποία μου εμπιστεύτηκε το τραγούδι της “Στο Είπα” σε στίχους της Βασουλας Κραμβή επίσης νέα και πολλά υποσχόμενη στιχουργό και σε ενορχήστρωση του Δημήτρη Διπλάρα, νέο και πολύ ταλαντούχο μουσικό με φρέσκες σύγχρονες ιδέες και πολύ προσεγμένες δουλειές.

Η γνωριμία αυτή εξελίχθηκε αμέσως σε μία πολύ καλή φιλία αλλά και συνεργασία. Την επόμενη χρονιά ερμηνεύω το επόμενο τραγούδι μου “Το Προξενιό” σε  μουσική και στίχους του επίσης πολύ αξιόλογου δημιουργού Πάνου Αθανασίου, μια υπέροχη συνεργασία που επίσης εξελίχθηκε σε μια πολύ όμορφη φιλία, καθώς επίσης και το τραγούδι “Απωθημένα” σε μουσική και στίχους της Μαρίας Μεραμβελιωτάκη και ενορχήστρωση Άκη Μελλή.

Το 2019 συνεργαζόμαστε ξανά με την Καλλιόπη και τον Δημήτρη στην ενορχήστρωση και ερμηνεύω το τραγούδι “Παλμός” σε στίχους ενός νέου πολύ ταλαντούχου στιχουργού από την Χαλκιδική με την εταιρεία “Καθρέφτης ήχων αληθινών”. Ενα τραγούδι ιδιαίτερο που αγαπώ πολύ.

Στο διάστημα αυτό γνωρίζομαι διαδικτυακά με δυο υπέροχες Κυρίες, την εξαιρετική συνθέτρια Κωσταντια Κατσιάμπα και την πολύ ταλαντούχα στιχουργό Γιώτα Γερογιώργη. Από αυτήν την γνωριμία προέκυψε το τελευταίο μου τραγούδι “Γαλαζια ματιά”. Ένα άκρως ερωτικό και καλοκαιρινό τραγούδι γεμάτο φως. Αυτό το τραγούδι αποφάσισα να το γυρίσω σε video clip ερασιτεχνικό.

Αποφάσισα με τον σύζυγό μου να πάρουμε το κινητό μας και με ότι μέσα διαθέταμε να δημιουργήσουμε κάτι δικό μας. Βγήκε ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα, με πολλές ατέλειες βέβαια, αλλά ήταν μια υπέροχη εμπειρία, πολύ δημιουργική και με πολύ συλλογική προσπάθεια και δουλειά γιατί σε αυτήν μας την προσπάθεια μας βοήθησε και μια πολύ καλή μας φίλη που διέθετε περισσότερα μέσα και γνώσεις. Βέβαια εκεί ανακάλυψα ότι η δημιουργία ενός βίντεο κλιπ δεν είναι καθόλου εύκολη ιστορία. Απαιτεί πάρα πολλές ώρες, έως και μέρες για να πετύχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Να βρεις τα κατάλληλα τοπία, τον κατάλληλο φωτισμό φυσικό και τεχνητό, την σωστή ένδυση, το προσεγμένο μακιγιάζ και κόμμωση.

Το πιο σημαντικό και τελικό βήμα όμως είναι το μοντάζ. Να κόψεις,να “ράψεις”, να ενώσεις δηλαδή τα στιγμιότυπα από τα πλάνα που έχεις τραβήξεις, τα φίλτρα και τα εφέ που θα χρησιμοποιήσεις.

Η πιο λεπτή δουλειά είναι να ταιριάξεις χρονικά τα λόγια με τα πλάνα εκεί παίζεις με τα δευτερόλεπτα. Είναι πολύ λεπτεπίλεπτη δουλειά. Και όλη αυτή την δουλειά την κάναμε τελείως ερασιτεχνικά γι αυτό είμαι περήφανη και πολύ ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα που βγήκε με τα οποία λάθη και ατέλειες που είχε. Ψάξαμε όμως και ήρθαμε σε επαφή με ανθρώπους επαγγελματίες στο κομμάτι του video clip οπότε το επόμενο θα είναι άκρως επαγγελματικό”.

Μέσα στην εκπομπή δεν έλειψε και η ερώτηση για τον Covid19 αφού τα τελευταία δύο χρόνια ζούμε απίστευτες στιγμές με την πανδημία να καλπάζει όλο τον πλανήτη για αυτό δεν γινόταν να μην γίνει αναφορά σε αυτή την δύσκολη στιγμή της ζωή μας. Η Κέλλυ είπε “Κοίτα,ήταν μια πολύ πρωτόγνωρη εμπειρία.

Αρχικά το απολάμβανα γιατί μόλις είχαμε μετακομίσει σε καινούριο σπίτι οπότε αμολιόμουν με το στήσιμο του σπιτιού και δεν μου φάνηκε.Πρώτη φορά μπήκα και στην διαδικασία να κάνω διαδικτυακά μαθήματα στο τραγούδι, κάτι που θεωρούσα αδιανόητο να γίνει. Όμως κράτησα την επαφή  με τους μαθητές μου κάτι που απόλαυσαν τα παιδιά και κατάφεραν να εξελιχθούν μέσα από μια πολύ δύσκολη διαδικασία. Αυτό ήταν μεγάλη επιτυχία.

Όμως τώρα τα πράγματα, κατά την δική μου άποψη έχουν γίνει πολύ δύσκολα παρότι έχουμε, υποτίθεται μεγαλύτερες ελευθερίες. Ελευθερίες. Μόνο ελευθερίες δεν έχουμε. Είμαι εμβολιασμένη, τρις, χωρίς να το θέλω γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσα να δουλέψω. Όχι για να διασκεδάζω. Γιατί από μόνοι μας  δεν πάμε πουθενά αν δεν θέλουμε να κολλήσουμε. Θεωρώ αδιανόητο αυτόν τον διαχωρισμό,

Εμβολιασμένοι, Ανεμβολίαστοι. Ανεπίτρεπτο.Θεωρώ απαράδεκτο να υποχρεώνουν τον κόσμο να κάνει κάτι που κανείς δεν ξέρει τι επιπτώσεις θα έχει στην υγεία του μετά από κάποια χρόνια. Αυτός ο διχασμός της κοινωνίας με θλίβει βαθειά και με θυμώνει. Αυτή η ιστορία πολύ βαθείς προεκτάσεις. Θυμώνω όμως και με την ανεγκεφαλία των ανθρώπων που αρνούνται τα πάντα και να επιβάλουν με το “έτσι θέλω” τις δικές του αρρωστημένες απόψεις. Ζούμε τελικά σε ένα κόσμο, σε μια κοινωνία αρρωστημένη από όλες τις απόψεις. Φοβόμαστε να αγγίξουμε, να αγκαλιάσουμε να φιλήσουμε ο ένας τον άλλον γιατί δεν ξέρουμε τι θα μας βρει.

Δεν συναντιόμαστε αν δεν έχουμε στο τσεπάκι μας self test. Για ποια ελευθερία μιλάμε; ” Ελεύθεροι πολιορκημένοι είμαστε”. Ό σο αφορά το τραγούδι. Έχω να ασχοληθώ προσωπικά εδώ και δύο χρόνια. Αυτό με έχει τσακίσει. Έχω ξεχάσει πως τραγουδάνε. Οικονομικά τα βγάζουμε δύσκολα γιατί η δουλειά έχει πέσει πολύ. Τι να σου πω Αλεξάνδρα μου. Ελπίζω. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Με την βοήθεια του Θεού”.

Λίγο πριν φτάσει στο τέλος της  εκπομπής η Κέλλυ αναφέρθηκε στα μελλοντικά της σχέδια λέγοντας “Τα τελευταία 15 χρόνια έχω μπει στο κομμάτι της διδασκαλίας. Ένας άλλος κόσμος.

Όπως ανέφερα και στην αρχή οι σπουδές που ο πατέρας μου με ώθησε να κάνω μου δώσανε απλόχερα αυτή την επιλογή, σε μια πολύχρονη φθίνουσα πορεία της νυχτερινής ζωής όπου τα νυχτοκάματα πέσαν δραματικά και οι χώροι εμφάνισης περιορίστηκαν κατά πολύ, να μπορώ να βρίσκομαι στον χώρο από μια άλλη θέση και να μπορώ να συνεχίζω να βιοπορίζομαι κάνοντας αυτό που αγαπώ.

Το τραγούδι δεν το έχω εγκαταλείψει. Προτίμησα να εμφανίζομαι σε μουσικές σκηνές, σε σκηνές και χώρους που έχουν περάσει μεγάλα ονόματα κατά καιρούς όπως ο Ρυθμός Stage, το Χυτήριο, το Hollywood Stage, το Ίχνος με τους μουσικούς που πάντα είχα την τύχη και το προνόμιο να επιλέγω με τους οποίους είμαι πάνω απ’ολα φίλη και αν δεν είμαι γίνομαι με το ρεπερτόριο που εγώ επιλέγω και επιμελούμαι και ειλικρινά το απολαμβάνω με όλη μου τη ψυχή.

Έτσι σκεπτόμενη το πως θέλω να είμαι την επόμενη δεκαετία, θέλω να είμαι πάνω απ όλα καλά ψυχικά και σωματικά και γω και οι όλοι οι δικοί μου άνθρωποι, να είναι ο κόσμος “όρθιος”, να μην υπάρχει φτώχεια, πανδημίες πόλεμοι, μίσος και έχθρα.

Να μπορώ να απολαμβάνω την καθημερινότητα μου με τον άνθρωπο μου, να κάνω πολλά ταξίδια, γιατί τώρα με την πανδημία μου έχουν λείψει τόσο πολύ και να συνεχίζω να κάνω την δουλειά που λατρεύω έχοντας ακόμα περισσότερη καταξίωση και αναγνωρισιμότητα, επιτυχίες μα πάνω απ όλα έχοντας την αγάπη και την αμέριστη αποδοχή των λατρεμένη μου μαθητών και του κοινού που πάντα με ακολουθεί και με τιμά σε κάθε μου εμφάνιση”.

Με μια καταξιωμένη πορεία στο μουσικό χώρο και αρκετή εμπειρία της ζητήθηκε η συμβουλή της για τα νέα παιδιά που μπαίνουν στο χώρο αυτό με την ίδια να λέει. “Ο χώρος της μουσικής δεν είναι καθόλου εύκολος.

Είναι πολύ απαιτητικός, θέλει πολύ αφοσίωση και πολλές θυσίες εάν θέλει κάποιος να πετύχει. Θέλει πολύ γερο στομάχι και πολλά “κότσια”. Θέλει ατσάλινη θέληση, επιμονή και υπομονή και ανοιχτό μυαλό και οξυδέρκεια. Να κυνηγάς και να μην αφήνεις καμία ευκαιρία να πάει χαμένη. Πρέπει να μπορείς να ξεχωρίζεις και να αναγνωρίζεις τις ευκαιρίες και να τις αξιοποιείς με τον καλύτερο τρόπο.

Είναι πολύ σκληρός κόσμος με φοβερή ανταγωνιστικότητα με ότι σημαίνει αυτό, αλλά ταυτόχρονα και τόσο μαγικός με απίστευτες συγκινήσει. Δυστυχώς τα πράγματα στην δισκογραφία δεν είναι καθόλου εύκολα γιατί δεν υπάρχουν οι οικονομικοί πόροι για να στηρίξουν καινούργιους καλλιτέχνες, χώρια που η προσφορά είναι πολύ μεγαλύτερη της ζήτησης και προτιμούν να στηρίζουν τους ήδη υπάρχοντες και γνωστούς καλλιτέχνες. Τα νέα παιδιά που μπαίνουν σε αυτόν τον χώρο πρέπει να είναι πολύ συνειδητοποιημένα στο τι θέλουν και ζητούν.

Να σπουδάζουν μουσική που είναι τρομερό εφόδιο και όπλο και να κυνηγούν με πάθος, αγάπη και μεράκι, πολύ μεράκι, τα όνειρα τους και όπου βγει. Εξάλλου το ταξίδι μετράει”.

Να αναφέρουμε λίγα πράγματα για την Κέλλυ Κουνάκη και έτσι να κλείσουμε το άρθρο μας. Η Κέλλυ Κουνάκη καθηγήτρια σύγχρονου τραγουδιού και θεωρητικών της μουσικής, μουσικός αλλά και τραγουδίστρια γεννήθηκε στην Αθήνα τον Μάιο του 1971. Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών ανώτερα θεωρητικά με την καθηγήτρια Στέλλα Μακρυγιάννη και σύγχρονο τραγούδι με την κορυφαία καθηγήτρια Άννα Διαμαντοπούλου όπου και πήρε το πτυχίο της με άριστα παμψηφεί και με διάκριση από τον συνθέτη ΜάριοΤόκα που ήταν και πρόεδρος της επιτροπής.

Το 1990, ξεκινά την καριέρα της ως τραγουδίστρια. Το 1991, εκπροσωπεί την Ελλάδα σε διεθνείς Φεστιβάλ στη Βουλγαρία όπου κατακτά την ένατη θέση από δώδεκα χώρες. Δούλεψε στα καλύτερα πιάνο restaurants της Αθήνας και συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα όπως τη Βίκυ Μοσχολιού και τη Λίτσα Διαμάντη.

Το 2008, συνεργάστηκε με την ορχήστρα του ΟΤΕ όπου εμφανίζετε επίσης με μεγάλα ονόματα όπως ο Μάνος Ξυδούς των Πιξ Λαξ του συνθέτη Σπύρου Παπαβασιλείου, τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον Αντώνη Καλογάννη την ίδια χρονιά και για έξι συνεχή χρόνια. Συμμετέχει στο διεθνές Φεστιβάλ FIMU στο Belfor της Γαλλίας εκπροσωπόντας την Ελλάδα με το Δημοτικό Ωδείο Αμαρουσίου κατέχοντας την πέμπτη θέση ανάμεσα σε πάνω από εξήντα χώρες.

Το 2009, ξεκινάει την καριέρα της σαν καθηγήτρια σύγχρονου τραγουδιού όπου συνεχίζει μέχρι και σήμερα με μεγάλη επιτυχία καθώς συνεργάζεται με μεγάλα ωδεία όπως τη μουσική σχολή Βύρωνα, το Εθνικό Ωδείο Ηλιούπολης, Χαλανδρίου και το Δημοτικό Ωδείο Αμαρουσίου.

Με το τελευταίο μάλιστα συμμετέχει σε συναυλία του μεγάλου συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου μαζί με τον Κώστα Μακεδόνα. Τα δυο τελευταία χρόνια έχει εμφανιστεί σε μεγάλες μουσικές σκηνές όπως ο Ρυθμός Stage και το Χυτήριο.

https://www.youtube.com/watch?v=yDtls58ScHg

https://www.youtube.com/watch?v=7oPEBh4rnEY