Στις 13 Οκτωβρίου του 1993 η Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ βρέθηκε στην Κύπρο για την 29η Σύνοδο Κορυφής της Κοινοπολιτείας. Οι επίσημες αρχές της απέδωσαν τις τυπικές τιμές, για τον λαό όμως ήταν η «Αλισαβού», η επικεφαλής της εγκληματικής αποικιοκρατίας και ήταν ανεπιθύμητη. Αν όχι σε όλους, τουλάχιστον στους περισσότερους που έζησαν τα βασανιστήρια και τους απαγχονισμούς των Κυπρίων αγωνιστών κατά τον αγώνα για την Ένωση με την Ελλάδα.

Γι αυτό και οι μητέρες των απαγχονισθέντων ηρώων ένιωθαν προδομένες και απογοητευμένες. Κατά την παραμονή της στο νησί έγιναν πολλές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Ανάμεσα στους διαδηλωτές βρισκόταν και ο γιατρός Χάρης Αριστείδου, ο οποίος δεν δίστασε να σπάσει το τζάμι της λιμουζίνας της. Κατά τη διάρκεια της επταήμερης επίσκεψής της, το Δημοτικό Συμβούλιο Λευκωσίας την τίμησε με το χρυσό κλειδί της ιστορικής πρωτεύουσας, που της παρέδωσε ο δήμαρχος Λέλλος Δημητριάδης.

Αυτό επέβαλε το πρωτόκολλο, που δεν δέσμευε όμως τους πολίτες οι οποίοι έκαναν διαδηλώσεις.

Η επίθεση του γιατρού Χάρη Αριστείδη, το σπάσιμο του τζαμιού και η κατάληψη του Δημαρχείου Λεμεσού Προκήρυξη αναρτημένη στο σπίτι του Αριστείδου, στον Άγιο Αθανάσιο to 1993 Ανάμεσα στους διαδηλωτές βρισκόταν κι ο 29χρονος γιατρός Χάρης Αριστείδου. Ο ορμητικός νέος, έξαλλος από την επίσκεψη της «Δολοφόνου Βασίλισσας», όπως την χαρακτήρισε, δεν δίστασε να επιτεθεί όχι μία αλλά τρεις φορές. Πρώτα επιτέθηκε σε Άγγλο Αξιωματικό ο οποίος επέβλεπε αιμοδοσία προς τιμήν της Βασίλισσας, με μία φραστική επίθεση γύρω από τα όσα συμβόλιζε η στολή του. Στη συνέχεια έκανε συμβολική κατάληψη του Δημαρχείου Λεμεσού.

Συνελήφθη, αλλά κατάφερε να εμφανιστεί μπροστά από τη λιμουζίνα της Βασίλισσας και να της σπάσει το τζάμι! Όταν ολοκλήρωσε τις ακτιβιστικές του προσπάθειες έδωσε μια αποκλειστική συνέντευξη στο «Περιοδικό» και στον δημοσιογράφο Μάριο Δημητρίου. Με ψυχραιμία πλέον του εξήγησε, ότι λειτούργησε με αυτό τον τρόπο,  για να μπορέσει να μεταδώσει άμεσα και αποτελεσματικά τις πολιτικές του θέσεις.

The Killer Queen: η διαμαρτυρία και τα πλακάτ κατά της Ελισσάβετ

Η αιτία της αντίδρασης  ήταν οι δολοφονίες των αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Η βασίλισσα Ελισσάβετ είχε την νομική ισχύ και την ευκαιρία να δώσει «χάρη» στον 17χρονο Ευαγόρα Παλλικαρίδη. Δεν το έκανε και ο ανήλικος αγωνιστής οδηγήθηκε στην κρεμάλα. Γι΄ αυτό και πολλοί την χαρακτήρισαν «βασίλισσα δολοφόνο» και η αντίδραση του κόσμου ήταν δυναμική. Μεγάλη μάζα πολιτών, συγκεντρώθηκε στην πλατεία Ελευθερίας με πλακάτ και όχι μόνο, προς «έκπληξη» όσων διοργάνωναν την εκδήλωση. Τα φέιγ βολάν με τη φωτογραφία της και τη φράση καταζητείται για τις κάτωθι δολοφονίες και τη λίστα των εκτελεσθέντων, γέμισαν την πόλη.

Τα δημοσιεύματα περιέγραφαν τις διαμαρτυρίες. «Ξεσηκώθηκε ο μαθητόκοσμος της Λεμεσού και λέει όχι στο χρυσό κλειδί», «να καταθέσει στεφάνι στα φυλακισμένα μνήματα», είναι μερικοί από τους τίτλους που περιγράφουν το κλίμα. Η επίσκεψη από φιέστα εξελίχθηκε σε φιάσκο. Ήταν μάλλον επτά διδακτικές μέρες για τη βασίλισσα που βίωσε τα ειλικρινή συναισθήματα των άλλοτε υπηκόων της.

Η Ελισσάβετ είναι παντρεμένη με τον πρίγκιπα Φίλιππο που έχει γεννηθεί στην Ελλάδα και δηλώνει Έλληνας καθώς είναι γιος του πρίγκιπα Ανδρέα, που ήταν αδελφός του βασιλιά Κωνσταντίνου. Κατά τη Μικρασιατική εκστρατεία ο Ανδρέας, που είχε επιτελική θέση στην πρώτη γραμμή, κατηγορήθηκε ότι και εξαιτίας του έσπασε το μέτωπο. Δικάστηκε την ίδια περίοδο που έγινε η δίκη των έξι. Τον έσωσαν από την εκτέλεση οι Άγγλοι φυγαδεύοντάς τον, αλλά του επιβλήθηκε η ποινή να μην επιστρέψει ποτέ στην Ελλάδα….