Γιάννης Βογιατζής: Αυτή είναι η αιτία θανάτου του τραγουδιστή! Η τελευταία του συνέντευξη, το μεγάλο παράπονο, ο Παναθηναϊκός και τα δύσκολα παιδικά χρόνια

Θρήνος στον καλλιτεχνικό χώρο

Στη θλίψη βύθισε τον κόσμο του ελληνικού κινηματογράφου η είδηση του θανάτου του αγαπημένου τραγουδιστή Γιάννη Βογιατζή το πρωί της Δευτέρας (15/05).

Αυτή είναι η αιτία θανάτου του τραγουδιστή

Σύμφωνα με πληροφορίες πρόσφατα είχε κάνει επέμβαση στην ουρολογική κλινική του «Λαϊκού» Νοσοκομείου για την αντιμετώπιση νεφρολογικού προβλήματος. Ωστόσο, πριν από μερικές ημέρες πήγε ως έκτακτο περιστατικό με αποφρακτικό ειλεό στο «Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο.

Οι γιατροί αντιμετώπισαν την επιπλοκή με επιτυχία, όμως και πάλι εκδήλωσε οξεία νεφρική ανεπάρκεια και λίγες ώρες μετά έπαθε καρδιακή ανακοπή. Ως αιτία θανάτου καταγράφεται η «πολυοργανική ανεπάρκεια».

Τα δύσκολα παιδικά του χρόνια και η αρχή του στο τραγούδι

Ο Γιάννης Βογιατζής γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1934, ήταν Έλληνας τραγουδιστής που δραστηριοποιήθηκε ως καλλιτέχνης σε όλους τους χώρους όπου λειτουργούσε το τραγούδι, στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στο ραδιόφωνο.

Βραβεύτηκε δυο φορές με το 1ο βραβείο στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης, το 1963 με το τραγούδι «Πέταξε ένα πουλί» (των Κώστα Κλάββα και Αλέξη Αλεξόπουλου) και το 1970 με το τραγούδι «Αδέρφια μου αλήτες πουλιά» (των Τόλη Βοσκόπουλου και Ηλία Λυμπερόπουλου).

Ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το τραγούδι από τις βραδιές ταλέντων του Ζοζέφ Κορίνθιου. Υπήρξε ένα από τα αστέρια της δεκαετίας του 1960. Ήταν φίλαθλος του Παναθηναϊκού και έχει τραγουδήσει και τον ύμνο της ομάδας.

Από το 1958 έως το 1962 ήταν επίσημος τραγουδιστής των ανακτόρων. Το 1970, πριν την εμφάνιση στο Φεστιβάλ, έκανε εγχείρηση για πολύποδες και μετά από τρία χρόνια σταμάτησε το τραγούδι.

Από το 1978 συνέχισε και πάλι να τραγουδά. Έπειτα από 25 χρόνια πολιτικού γάμου, παντρεύτηκε το 2007 τη γυναίκα του και με θρησκευτικό γάμο. Είναι πρώτος εξάδελφος του ηθοποιού Γιάννη Βογιατζή.

Ο Γιάννης Βογιατζής περιγράφει τα δύσκολα παιδικά του χρόνια και την αρχή του στο τραγούδι

«Έζησα κατοχή, εμφύλιο και δικτατορία. Βοήθησα το σπίτι μου από 12 ετών, έπρεπε να δουλέψω, έμενα στο Παγκράτι και δούλευα στη Νέα Σμύρνη και πήγαινα με τα πόδια, τα λεφτά δεν περισσεύαν για συγκοινωνίες, στην εφηβεία έπιασα δουλειά στα λιπάσματα στην Δραπετσώνα.

Έπαιρνα 26 δραχμές μεροκάματο, όταν βγήκα στα ταλέντα και αμέσως έγινα επαγγελματίας. Στα ταλέντα βρέθηκα τυχαία και ενώ δεν σκόπευα να λάβω μέρος στον διαγωνισμό ένας φίλος μου ο Δημόπουλος, ήμασταν απ’ έξω και μου λέει αν τραγουδήσεις θα σου δώσω δύο τσιγάρα.

Την άλλη μέρα πήρα 36 δραχμές μεροκάματο, και το ρολόι καθώς κέρδισα στον διαγωνισμό, πλουτίσαμε και σταμάτησα από τα λιπάσματα. Η μητέρα μου με πίστεψε πολύ τότε», είχε περιγράψει πριν από περίπου 2,5 χρόνια στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» μιλώντας για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια ο Γιάννης Βογιατζής.

Όταν ο σπουδαίος Γιάννης Βογιατζής ερμήνευσε τον ύμνο του Παναθηναϊκού

To 1958, ο Γιώργος Οικονομίδης και ο Γιώργος Μουζάκης συνέθεσαν τον ύμνο του Παναθηναϊκού. Το γνωστό ως «σύλλογος μεγάλος», ερμήνευσε αρχικά ο Λέανδρος Παπαθανασίου, μουσικός, συνθέτης και παραγωγός, γεννημένος το 1923 στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Στη δεκαετία του ’50 μετανάστευσε στη Γερμανία για να σταδιοδρομήσει στο τραγούδι και τη σύνθεση. Χρησιμοποίησε τα καλλιτεχνικά ψευδώνυμα Λεό Λέανδρος και Μάριο Πάνας. Ήταν ο πατέρας της Βίκυς Λέανδρος.

Με τη φωνή του Λέανδρου Παπαθανασίου ο ύμνος του Παναθηναϊκού δεν έγινε δημοφιλής. Οι δημιουργοί του ζήτησαν αργότερα, συγκεκριμένα το 1962, από τον -γεννημένος στις 29 Δεκεμβρίου 1934- Γιάννη Βογιατζή να τον ερμηνεύσει και αυτός. Το έκανε κι ο ύμνος αγαπήθηκε από τους φίλους της ομάδας.

Το… παρασκήνιο του ύμνου του Παναθηναϊκού

Ο ίδιος ο Γιάννης Βογιατζής ισχυρίζεται ότι κάποτε του ζήτησαν και από τον Ολυμπιακό να πει τον ύμνο της ομάδας, αλλά ζήτησε χρήματα ενώ έχει ερμηνεύσει τον ύμνο της Ξάνθης. Το Νοέμβριο του 2021, στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» και στον Νίκο Χατζηνικολάου είχε πει: «Το 1962 ήμασταν στην εξέδρα εγώ ο Μουζάκης και ο Οικονομίδης και βλέπαμε την ομάδα μας. Ο ύμνος αυτός είχε τραγουδηθεί πιο μπροστά από τον Λέανδρο τον πατέρα της Βίκυς Λέανδρος, αλλά δεν πήγε δεν ξέρω για ποιο λόγο και μου λέει ο Οικονομίδης θα μας πεις τον ύμνο; Και καλά έκανα και τον είπα γιατί είναι η μεγαλύτερη μου επιτυχία, διαχρονική. Όλοι ερωτεύτηκαν τη συγκεκριμένη εκτέλεση, ήταν ύμνος. Θα μπορούσα να είχα τραγουδήσει τον ύμνο του Ολυμπιακού, μου έκαναν πρόταση και τους είπα ότι ήθελα λεφτά και μου λένε γιατί σε εμάς ζητάς λεφτά, και τους είπα ότι ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα μου. Όμως έχω τραγουδήσει και τον ύμνο της Ξάνθης τον οποίο την τρίτη ημέρα τον κατεβάσανε».

Ο Νίκος Χατζηνικολάου ρωτά αν η πρόταση του Ολυμπιακού έγινε επί Γουλανδρή κι ο Γιάννης Βογιατζής απαντά «μάλλον, δεν θυμάμαι». Πάντως, με δεδομένο ότι ο Νίκος Γουλανδρής ήταν πρόεδρος του Ολυμπιακού έως το 1975, ο ύμνος που τότε είχε ο Ολυμπιακός δεν ήταν ο σημερινός, αλλά αυτός που γράφτηκε το 1931, από τον Μίμη Ξ. Βασιλειάδη και μελοποιήθηκε από τον Γιάγκο Ε. Λαουτάρη. Δημιουργήθηκε τη σεζόν που ξεκίνησε το πρώτο πρωτάθλημα εθνικής κατηγορίας, δηλαδή το 1930-31, και ήταν γνωστός με το όνομα «Φευγάτε από μπρος…». Το όνομά του ήταν όμως Ύμνος Ολυμπιακού. Ο Ολυμπιακός εκείνη τη σεζόν είχε κερδίσει πολλούς από τους διεκδικητές του τίτλου με 3 γκολ και λέγεται ότι αυτό ενέπνευσε τον στιχουργό να γράψει τον στίχο: «Ένα, δύο, τρία γκολ, παντού πανικός! Θρίαμβος, νίκη, – Ολυμπιακός- !».

Η ιστορία του πρώτου ύμνου

Τη σεζόν 1947-48 ακούστηκε για πρώτη φορά ύμνος του Παναθηναϊκού, σε γιορτή της ομάδας, με τον Πάνο Κόκκινο να τραγουδάει το «Προχωρείτε προς τη νίκη» των Βέλα-Κοφινιώτη, όπως αποκάλυψε η εφημερίδα «ΠΡΑΣΙΝΗ» σε δημοσίευμά της στις 16 Μαΐου.

Συγκεκριμένα σε ένα απόκομμα υπάρχει η περιγραφή μιας γιορτής του Παναθηναϊκού της σεζόν 1947-48 όπου αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «Αφού περάσαμε υπέροχα στην Λέσχη μας (υπήρχε πράσινη λέσχη στην συμβολή των οδών Χαλκοκονδύλη και Πατησίων), φάγαμε, ήπιαμε και στο τέλος αποχωριστήκαμε αφού πρώτα ψάλλαμε τον ύμνο του Παναθηναϊκού του Βέλλα και του Κοφινιώτη».

Πρόκειται για το «τρίφυλλο» άσμα «Προχωρείτε προς τη νίκη» το οποίο έγραψε ο Κώστας Κοφινιώτης, μελοποίησε ο Γιάννης Βέλλας και τραγούδησε ο Πάνος Κόκκινος. Το συγκεκριμένο τραγούδι είχε κυριαρχήσει όλων των υπολοίπων για μια δεκαετία περίπου και λογιζόταν ως ο ύμνος της ομάδας. Ήταν μια τριάδα παναθηναϊκών καλλιτεχνών οι οποίοι άφησαν το δικό τους στίγμα στο «πράσινο» πεντάγραμμο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Βέλλας-Κοφινιώτης παρακολουθούσαν πιστά τον σύλλογο και στις αρχές της δεκαετίας του ’60 έκαναν νέο… μουσικό «χτύπημα» καθώς δισκογραφούν τους «Λεβέντες του Παναθηναϊκού» με τον χορό των Πρασινοσκούφηδων.

Ο άνθρωπος που έγραψε τους στίχους του πρώτου ύμνου του Παναθηναϊκού είναι ένας από τους πλέον γνωστούς Ελληνες στιχουργούς καθώς ενδεικτικά έχει γράψει: «Ήρθες αργά», «Εγώ θα σ’ αγαπώ» (ο ρυθμός υπάρχει και σε σύνθημα του «τριφυλλιού» από την δεκαετία του ’50),«Αυτός ο άλλος», «Ο ταξιτζής», «Άκου βρε φίλε», «Είμαι ερωτευμένος με τα μάτια σου».

Επιπλέον ο Κώστας Κοφινιώτης έχει γράψει πέντε τραγούδια που εξυμνούν την Αθήνα και τα… κάλλη της. Στον αντίποδα ο συνθέτης Γιάννης Βέλλας έχει αφήσει την σφραγίδα του σε τραγούδια όπως τα: «Γύρισε, σε περιμένω, γύρισε»,« Ήρθες αργά».

Τέλος, ο Βολιώτης τραγουδιστής Πάνος Κόκκινος διέγραψε την δική του πορεία στο ελληνικό πεντάγραμμο. Ξεκίνησε με τους Faces το 1966 ενώ τo 1972 αποχωρεί από την μπάντα και συνεχίζει solo καριέρα παίρνοντας μέρος σε μερικα φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης.

Ο ύμνος ήταν ο εξής:

Προχωρείτε προς τη νίκη
Το 1908 ιδρύθει στην Ελλάδα
ο πιο μεγάλος Σύλλογος
και η πιο καλή ομάδα
για σύμβολο της έστησε
την πράσινη σημαία
στο στίβο και στα γήπεδα
η πιο τρανή ιδέα

Προχωρείτε προς τη νίκη
χείμαρρος το ηθικό
έχει σήμα το Τριφύλλι
και είναι πάντα θρυλικό

ο Παναθηναϊκός!

Το μεγάλο παράπονο του Γιάννη Βογιαντζή

Αν και τα τελευταία χρόνια είχε αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας, είχε παραχωρήσει κάποιες συνεντεύξεις και αυτό που είχε μείνει στην μνήμη πολλών ήταν το μεγάλο του παράπονο από τον Τόλη Βοσκόπουλο.

Οι δύο ερμηνευτές υπήρξαν πολύ στενοί φίλοι, μέχρι που κάποια μέρα για άγνωστο λόγο έπαψαν να μιλούν. Ο Γιάννης Βογιαντζής είχε αναφερθεί με καημό σε αυτό θέμα αποκαλύπτοντας πως μέχρι και το «φευγιό» του Τόλη Βοσκόπουλου δεν έμαθε ποτέ γιατί σταμάτησε να του μιλά.

«Με τον Τόλη ήμασταν φίλοι. Ήρθε μια στιγμή που σταμάτησε η φιλία μας, τον ρώτησα γιατί, γύρισε το κεφάλι του κι έφυγε. Ακόμα δεν ξέρω, το πήρε μαζί του το μυστικό, αλλά δεν με ενοχλεί που δεν έμαθα. Όταν έφυγε από τη ζωή πικράθηκα. Ο Τόλης στο είδος που υπηρετούσε, ήταν σφραγίδα», είπε χαρακτηριστικά.

«Έφυγα αξιοπρεπώς! Από το 2008 σταμάτησα να…» – Η τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη στην Ελένη Μενεγάκη και τα προβλήματα υγείας

«Με αγάπησε ο κόσμος, αγάπησα τον κόσμο, δεν γέλασα κανέναν. Έφυγα αξιοπρεπώς. Από το 2008 σταμάτησα να εμφανίζομαι επί πληρωμή. Είχα προτάσεις.

Μάλιστα μια τραγουδίστρια που είναι φίρμα μου ζήτησε να βάψω τα μαλλιά μου για να βγαίνω γκεστ. Όχι, δεν είναι απαραίτητο. Μου αρέσει που βλέπω τον εαυτό μου και μου αρέσει που τον βλέπω όταν ήμουν νέος και μου αρέσει και τώρα που έχω μεγαλώσει.

Έχω περάσει Κατοχή παιδάκι με μια χήρα μάνα. Το 41 πέθανε ο πατέρας μου που ήταν αξιωματικός και άφησε μια χήρα που δεν ήξερε πού είναι ο μπακάλης. Βεβαίως και αναγκάστηκα να φάω σκύλο. Έμαθε η μητέρα μου ότι κάποιος στην Καισαριανή είχε σφάξει σκυλιά και πήγε και πήρε και φάγαμε εν γνώσει μας».

«Είχα επιτυχία στο γυναικείο φύλο αλλά δεν πούλησα τον εαυτό μου μόνο και μόνο για να κάνω τον γκόμενο. Δεν ήμουν γκόμενος ποτέ».

«Η υγεία μου τώρα δεν είναι καλή, έχω βηματοδότη αλλά κατά τα άλλα είμαι καλά. Λόγω ρευματισμών περπατώ με δύο μπαστούνια αλλά κατά τα άλλα είμαι καλά» είπε με πολύ χιούμορ.