Ο Γιάννης Μαλούχος έφυγε από τη ζωή στα 91 του χρόνια – Η ανάρτηση του Σπύρου Μπιμπίλα.
Σε ηλικία 91 ετών έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Γιάννης Μαλούχος.
Τη θλιβερή είδηση έκανε γνωστή ο Σπύρος Μπιμπίλας, με ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook.
Δεν έχουν γίνει γνωστά μέχρι στιγμής τα αίτια του θανάτου του. Αναφέρεται μόνο πως «έφυγε» δύο χρόνια, μετά τον θάνατο του αδερφού του, Βασίλη.
«Ακόμα μία θλιβερή αποχώρηση σήμερα.. Ο παλαίμαχος καλός και πολυτάλαντος συνάδελφός μας, ο τυπίστας ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου Γιάννης Μαλούχος έφυγε σήμερα από την ζωή στα 91 του…
Μετά τον αδελφό του Βασίλη που έφυγε πρόπερσι…
Θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη μέσα από τις δεκάδες ταινίες που ερμήνευε υπέροχους ρόλους…
Καλό ταξίδι αγαπημένε μας συνάδελφε από όλους μας ΤΟ ΣΕΗ, το ΤΑΣΕΗ, τον Διονυσο, το ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ», έγραψε ο Σπύρος Μπιμπίλας στην ανάρτησή του.
Γιάννης Μαλούχος βιογραφικό
Ο Γιάννης Μαλούχος γεννήθηκε στη Δημητσάνα στις 13 Σεπτεμβρίου 1932. Σπούδασε στη Σχολή Κ. Μιχαηλίδη. Ήταν ηθοποιός της θεατρικής σκηνής και της οθόνης. Συνεργάστηκε επί χρόνια με το ΚΘΒΕ. Ήταν αδελφός του επίσης ηθοποιού Βασίλη Μαλούχου
Το 1979 είχε ένα πολύ σοβαρό τροχαίο ατύχημα που λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή. Για αρκετά χρόνια παρουσίαζε την εκπομπή «Εκ βαθέων» στο TV 100. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στη Θεσσαλονίκη. Έπαιξε σε δεκάδες ταινίες όπως στην “Αλίκη στο Ναυτικό”, όπου υποδύθηκε τον ναύτη και φίλο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Άλκη.
Για το πώς πήρε τον ρόλο στην “Αλίκη στο Ναυτικό”, που τον έκανε ευρέως γνωστό, αλλά και τη συνεργασία του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Γιάννης Μαλούχος είχε αποκαλύψει σε παλιότερη συνέντευξή του: “Τότε, προκειμένου να βγάζουμε τα προς το ζην, ψάχναμε να βρούμε κανένα ρολάκι σε ταινίες για να μας χαρτζιλικώσουν. Εκανα κάτι ρολάκια στην αρχή της καριέρας μου, στα οποία έλεγα μια ατάκα μόνο. Δούλεψα πολύ και σε μπουλούκια σε όλη την Ελλάδα. Ομως η ταινία που με έκανε γνωστό ήταν «Η Αλίκη στο Ναυτικό».
Την εποχή που έπαιζα στα μπουλούκια έγραφα και γράμματα στον Αλέκο Σακελλάριο επειδή τον θαύμαζα. Τον είχα γνωρίσει από τον αδελφό μου, τον Βασίλη, που ήταν δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Αθηναϊκή». Στην εφημερίδα δούλευε και ο περίφημος Αρχέλαος, που έκανε υπέροχα σκίτσα. Εκανε και το δικό μου ως γελοιογραφία και με έκανε ευρέως γνωστό. Με πήρε, λοιπόν, ο Σακελλάριος για την «Αλίκη στο Ναυτικό».
Εκεί που τη γυρίζαμε, όμως, πάγωσαν τα γυρίσματα για έναν μήνα λόγω της Αλίκης. Είχαν τσακωθεί με τον Σακελλάριο γιατί δεν της άρεσε το καστ. Ούτε εμένα ήθελε. Για τον ρόλο μου ήθελε τον Νίκο Ρίζο. Ο Σακελλάριος, λοιπόν, επέμεινε και της είπε: «Δεν πειράζει, Αλίκη, μην παίξεις στην ταινία. Θα βάλω μια νέα κοπέλα που θα παίζει όλο πλάτη κι εσύ δεν θα φαίνεσαι καθόλου». Και η Αλίκη έφυγε. Τους τα ξαναβρήκε, βέβαια, ο Φίνος.
Δεν ήταν κακός άνθρωπος. Ομως δεν έβαζε κανέναν μπροστά από τον εαυτό της. Ηταν σταρ. Ομως για μένα δεν ήταν ούτε Λαμπέτη ούτε Μανωλίδου. Ηταν μέτρια ηθοποιός. Στις πιο «ελαφριές» ταινίες τα κατάφερνε καλά. Γιατί και έπαιζε και τραγουδούσε και χόρευε. Εγώ τα πήγαινα εξαιρετικά με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Μοναδικός χαρακτήρας και ευθύς. Αντιστάρ”.
