Ευχάριστα για τον Κώστα Φαλελάκη: Νέα σχέση μετά το θάνατο του Μηνά Χατζησάββα
Έκανε το επόμενο βήμα στην προσωπική του ζωή
Ο Κώστας Φαλελάκης παραχώρησε συνέντευξη στην Super Κατερίνα και στον Γιάννη Πουλόπουλο και μίλησε για τα ευχάριστα που ήρθαν στη ζωή του μετά το θάνατο του Μηνά Χατζησάββα, καθώς βρίσκεται σε νέα σχέση.
«Αυτό που λέμε προσωπικό πένθος, κράτησε 5 χρόνια. Δυσκολεύτηκα και οικονομικά πολύ μετά τον θάνατο του Μηνά Χατζησάββα γιατί είχα κάποιους φόρους από τη νομοθεσία που δεν το προέβλεπε. Πλήρωσα φόρο 30.000 για το σπίτι που αποκτήσαμε με τον Μηνά, γιατί ναι μεν είχαμε κάποιες διαθήκες ο ένας προς τον άλλον που όμως δεν έχουν ασφάλεια γιατί μπορεί τις προσβάλλει ένα συγγενικό πρόσωπο πρώτου βαθμού.
Στη δική μας περίπτωση δεν υπήρχε τέτοιο θέμα γιατί έχουμε πολύ καλές σχέσεις, τα αδέρφια και τα ανίψια του Μηνά για μένα είναι οικογένειά μου πια… Το βράδυ που ψηφίστηκε το σύμφωνο συμβίωσης ήμουν μέσα στη Βουλή. Όταν άκουσα από πολιτικούς που είναι γνωστό και στους συναδέλφους τους, ότι είναι ομοφυλόφιλοι, να το καταψηφίζουν, αηδίασα» ανέφερε αρχικά ο Κώστας Φαλελάκης.
Όσον αφορά τη νέα του σχέση, ο Κώστας Φαλελάκης είπε: «Είμαι σε μια ηλικία και σε μια φάση ζωής, που χαίρομαι περισσότερο την αγάπη. Επειδή και αγαπάω και αγαπιέμαι από τη σχέση που είμαι τώρα, είμαι πολύ ευχαριστημένος. Είμαστε μαζί 2,5 χρόνια».
Κώστας Φαλελάκης: «Ήθελα να αποκτήσω παιδί, αλλά ο Μηνάς δεν ήθελε και το σεβάστηκα»
Κώστας Φαλελάκης: Ο 59χρονος ηθοποιός αναφέρθηκε μεταξύ άλλων σε κάποια προβλήματα ψυχικής υγείας που αντιμετώπιζε η μητέρα του, αλλά μίλησε και την σχέση του με τον Μηνά Χατζησάββα.
«Αποφεύγω να πηγαίνω στην Κρήτη γιατί δε μου είναι ευχάριστες οι μνήμες. Οικογενειακά θέματα. Η μητέρα μου είχε μια ασθένεια ψυχική, δεν τα θυμάμαι ευχάριστα, με καταδίωκε η αίσθηση ότι “αφού η μητέρα μου γιατί όχι και εγώ”. Μπαινόβγαινε στο ψυχιατρείο, μεγαλώναμε στη γιαγιά, με συγγενείς… Έπαιξε ρόλο και η διαφορετικότητά μου. Το ότι η μαμά μου είχε μια ψυχική νόσο ήταν περισσότερο ταμπού. Συνέχεια μπαινόβγαινε στο ψυχιατρείο, ήμασταν τα παιδιά της τρελής. Έχω έναν μεγαλύτερο αδερφό και μια μικρότερη αδερφή. Η αδερφή μου ζει εκεί, έχει κι αυτή τέτοια θέματα, ζει στο ψυχιατρείο. Ο αδερφός μου ζει εδώ, στην Αθήνα. Ο πατέρας μου στάθηκε βράχος σε όλο αυτό, είναι κάτι που εκτίμησα αργότερα σε εκείνον παρά τις διαφωνίες μας. Εκτίμησα το ότι δε σκέφτηκε ποτέ να την κλείσει στο ψυχιατρείο, δε σκέφτηκε ποτέ να την αποχωριστεί. Και το τέλος του ήταν συγκινητικό γιατί στα 40 της μητέρας μου είχαμε την κηδεία του. Έφυγε από τον καημό του» εξομολογήθηκε αρχικά.
