29 Μαρτίου, 2024

Αφιερωμένο στο  Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ και τα πολλά ντεσιμπέλ.

Αφιερωμένο στο  Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ και τα πολλά ντεσιμπέλ.

Άννα Τριτσαρώλη

Φίλοι της onenews, επειδή μου είπατε, ότι η ζωή σας δεν αντέχει σ’ ένα ρόλο ξεχασμένο, επεισόδιο παιγμένο, σκέφτηκα να τη ράνω σήμερα με σταγόνες ευφορίας και με έναν καλλιτέχνη, που δεν έχει στιγμές για κανέναν άλλο να ξοδέψει παρά μόνο για όλους εσάς.

Με όνειρο κρυστάλλινο και βλεφαρίδες γαλλικές πάμε στο καφενείο Ερμιτάζ να πάρουμε τον καφέ μας παρέα με το νεο τραγούδι του Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ, που το ερμηνεύει μαζί με τη Βανέσα Αδαμοπούλου  {Κοντέσα Κοντεσίνα μου}.

Τη νύχτα, που τ’ αστέρια όλα μέτρησες, τη νύχτα, που τα λόγια σου τα μέτρησες κοίταξα απέναντί μου το Vintage ρολόι του χρόνου με το καφέ καντράν και είπα ευθύς να το κουρδίσω, για να ξεκινήσει το ταξίδι με μια στάση στη δεκαετία του ΄60 και σε μια συνοικία των Αθηνών, όπου ένα δωδεκάχρονο ροκ αγόρι με τα τζιν μοδάτα παντελόνια εκείνα με τα ψηλά ρεβέρ μοίραζε αυτόγραφα ξετρελαίνοντας τα κορίτσια με τα τραγούδια, που εμπνεόταν για το συγκρότημα «Dragons».

Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ

Ας γυρίσω τους δείκτες του ρολογιού λίγο ακόμα, για να ακολουθήσουμε το αγόρι, που η μουσική ως μια νύμφη Ναϊάδα σαγήνευσε πολύ νωρίς και λέω να μπούμε μαζί του στο κρουαζιερόπλοιο, για να βρεθούμε σε ένα άλλο ημισφαίριο παρέα με τις νότες, σεκόντο στα τραγούδια του. Ωραία η αναπόληση, είναι όμως η ώρα να βιαστούμε, να στρώσουμε το βελούδινο πορφυρένιο χαλί της υποδοχής, για να βαδίσει νοερά ο Λάκης Παπαδόπουλος σηκώνοντας τα διάσημα ρεβέρ του, για να φανούν τα μπλε παπούτσια με τη ρίγα τη λαδί.

Μη λες θα φύγω, οι όμορφες στιγμές κρατάνε λίγο κι εγώ πετάω ενθύμια και δώρα, θρύψαλα και σκουπίδια τώρα και κάπως σαν αστείο είπαμε αντίο κι ο Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ, πριν βγει έξω με τις κάλτσες, για να δώσει συναυλία στις ταράτσες, να ξεσηκώσει όλα τα κατώγια και τα πλημμυρισμένα με όνειρα υπόγεια, θα δώσει σε σένα φίλη το παλιό του παλτό τραγουδώντας σου, θα χαθώ από κοντά σου, θα χαθώ, καπνός θα γίνω, χώμα και νερό και Γυριστρούλα, το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε σένα, να προσέχεις μικρή μου, γιατί μοιάζει σε μένα κι εσύ τότε θα του ψιθυρίσεις στο αυτί, σε όλη τη ζωή μου εσύ θα’ σαι το γατί μου και δεν θα ξαναδώσω σ’ άλλη γάτα την ψυχή μου.