Γιατί ο Βαγγέλης Μαρινάκης ξεσπαθώνει κατά της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη;
Νέα μέτωπα ανοίγουν για την κυβέρνηση, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη ΝΔ, που παραμένουν απόλυτοι κυρίαρχοι του πολιτικού παιχνιδιού, επωφελούμενοι από την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, τον κατακερματισμό της αντιπολίτευσης και τις “χαμηλές πτήσεις” του ΠΑΣΟΚ.
Η έξαρση της οπαδικής βίας και τα παρεπόμενα της σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου σε μία διεργασία αμφισβήτησης και “ροκανίσματος” που αποδυναμώνει την κυβέρνηση και μπορεί να έχει μεσομακροπρόθεσμα μεγάλο πολιτικό κόστος για τον πρωθυπουργό και το κυβερνών κόμμα.
Το πρόβλημα για τον κ. Μητσοτάκη είναι ότι ξαφνικά βρίσκεται αντιμέτωπος με “αόρατους εχθρούς” και με κέντρα οικονομικοπολιτικής ισχύος και επιρροής, τα οποία τον στήριξαν σε όλη τη διαδρομή του έως την ανάδειξη του στην ηγεσία της ΝΔ και μετέπειτα ως πρωθυπουργό.
Οι επικρίσεις
Ποικίλα σχόλια σε πολιτικούς κύκλους και αναπάντητα ερωτηματικά στην κοινή γνώμη προκαλεί η στάση του εφοπλιστή-μεγαλοεκδότη Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος εξαπολύει μύδρους κατά της κυβέρνησης χρησιμοποιώντας ως εργαλείο και μοχλό πίεσης τον Ολυμπιακό, ενώ τα media που ελέγχει “σιγοντάρουν”, χωρίς να αλλάξουν εμφανώς γραμμή.
«Το ελληνικό ποδόσφαιρο διοικείται από μία εγκληματική οργάνωση. Μία ομάδα ανθρώπων που λειτουργεί στα πρότυπα της μαφίας» σημείωνε σε πρόσφατη ανακοίνωση της η ΠΑΕ Ολυμπιακός και έκανε λόγο για «ανύπαρκτα υπουργεία Αθλητισμού και Προστασίας του Πολίτη που έβαλαν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές».
Προς το παρόν, αιχμή του δόρατος είναι ο Ολυμπιακός και κεντρικό θέμα πολεμικής τα τεκταινόμενα στο χώρο του ποδοσφαίρου και του επαγγελματικού αθλητισμού, που αποτελεί πλέον όχι μόνον μιά κολοσσιαία “μπίζνα”, αλλά και μέσο άσκησης επιρροής και χειραγώγησης μεγάλης μερίδας πολιτών-ψηφοφόρων.
Είναι μόνο ο Ολυμπιακός;
Πολιτικοί αναλυτές και κοινοβουλευτικοί παράγοντες διατυπώνουν πολλές εικασίες για το “τι κρύβεται” πίσω από αυτή την επίθεση Μαρινάκη, η οποία στοχεύει σε υπουργούς και στενούς συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη, αφήνοντας προσωπικά τον ίδιο εκτός βολής. Θεωρούν ότι δεν μπορεί αυτός ο πόλεμος με πολιτικές προεκτάσεις να εξαπολύεται απλά και μόνο επειδή… “αδικείται ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα” και χάνει τίτλους ή/και τη δυνατότητα συμμετοχής στο Champions League.
Αναζητούν λοιπόν τις αιτίες στο επιχειρηματικό παρασκήνιο και στις συγκρούσεις οικονομικών συμφερόντων που συναρτώνται με τη διανομή των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης, την υλοποποίηση επενδυτικών σχεδίων – ακόμη και με τη στάση της κυβέρνησης σε θέματα όπως οι κυρώσεις σε βάρος τηης Ρωσίας και οι μεταφορές ρωσικού πετρελαίου.
Διαφορετική είναι η “ανάγνωση” των γεγονότων από κορυφαία στελέχη της ΝΔ, που αναφέρονται στο παρελθόν των στενών σχέσεων μεταξύ των οικογενειών Μητσοτάκη-Μαρινάκη και κάνουν λόγο για “προσωπική κόντρα ισχύος”.
Μιά άλλη εκδοχή της σύγκρουσης έδωσε πρόσφατα η βρετανική εφημερίδα Guardian:
«Τι συμβαίνει όταν ένας ολιγάρχης τα βάζει με έναν πρωθυπουργό; Κοιτάξτε στην Ελλάδα για να μάθετε (…). Όταν ο Μητσοτάκης απέκρουσε την επίθεση του Μαρινάκη, παραπέμποντας στις απειλές κάποιου που προσπαθούσε να αποσπάσει χάρες από το κράτος, ο Μαρινάκης απάντησε: «Μόνο αυτοί που εμπλέκονται στις υποκλοπές και στον υπόκοσμο θα έκαναν τέτοια πράγματα».
Υπάρχει λοιπόν και η πτυχή των υποκλοπών, που ενδέχεται να συναρτάται με τις έρευνες για την υπόθεση του “Nour One” και με το επιχειρηματικό deal Μαρινάκη – Wilbur Ross, τότε υπουργού Εμπορίου των ΗΠΑ.
Τα οικονομικά του ποδοσφαίρου
Ανεξάρτητα πάντως από το οικονομικό παρασκήνιο της επίθεσης Μαρινάκη κατά της κυβέρνησης, επιχειρηματικοί παράγοντες που γνωρίζουν πολλά για τις μπίζνες του αθλητισμού και τη “βιομηχανία θεάματος” όπου εντάσσεται και το ποδόσφαιρο, επισημαίνουν ότι δεν πρέπει να παραγνωρίζεται πόσο σημαντική είναι για τον Β. Μαρινάκη η επιχειρηματική παρουσία του σ’ αυτό τον χώρο.
Τα ποσά που έχει επενδύσει στον Ολυμπιακό και τα προσδοκώμενα οφέλη από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και τη συμμετοχή στο Champions League είναι τόσο μεγάλα, που θα δικαιολογούσαν ακόμη και τη διάρρηξη των σχέσεων του με την οικογένεια Μητσοτάκη και τον πόλεμο κατά της κυβέρνησης.
Σύμφωνα με υπολογισμούς, για την αγορά του Ολυμπιακού, τις πληρωμές χρεών, τις αυξήσεις κεφαλαίου στην ΠΑΕ και την απόκτηση συμμετοχής στην εταιρεία του σταδίου Καραϊσκάκη, ο εφοπλιστής-μεγαλοεκδότης-καναλάρχης έχει διαθέσει τουλάχιστον 210 εκατ. ευρώ.
Πολλοί λένε ότι κερδίζει από αυτή την επένδυση με τις πωλήσεις παικτών. Ομως η ΠΑΕ δεν έχει διανείμει ποτέ κέρδη σε μερίσματα, άρα οποιοδήποτε οικονομική απολαβή θα μπορούσε να είναι μόνο σε “μαύρα” – κάτι εξαιρετικά απίθανο.
Η κατάκτηση του πρωταθλήματος και η συμμετοχή στο Champions League συνεπάγεται πρόσθετα έσοδα της τάξεως των 40-50 εκατ. ευρώ στη σεζόν, συν τη δυνατότητα πρόσθετων κερδών από την ανάδειξη και την πώληση ποδοσφαιριστών.
…και η “αξία” των οπαδών
Το χρηματικό διακύβευμα είναι λοιπόν τεράστιο και ο Β Μαρινάκης κάνει ό,τι θα έκανε κάθε επιχειρηματίας για να προστατεύσει τα συμφέροντα του. Κοντράροντας όμως την κυβέρνηση, οι κινήσεις του αποκτούν – θέλοντας ή μη – και πολιτική διάσταση.
Υπάρχει ακόμη το θέμα της έμμεσης επιρροής που ασκεί μέσω του Ολυμπιακού σε εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς, αποκτώντας τη δυνατότητα να παρεμβαίνει πολιτικά – ακόμη και να εκλέγει βουλευτές και δημάρχους.
Με την ομάδα του σε φθίνουσα πορεία, χωρίς τίτλους και διακρίσεις, θα έχανε και στα δύο μέτωπα – έσοδα και επιρροή. Δεν είναι βέβαια ο μοναδικός λόγος που υπαγορεύει τώρα τη στάση του απέναντι στην κυβέρνηση και τον Κ. Μητσοτάκη.
