Παρά την εισαγγελική παρέμβαση οι καταγγελίες γυναικών για σεξουαλικές παρενοχλήσεις βασικού στελέχους της Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (ΑΕΠΠ) και πρώην πρόεδρου Εφετών των Διοικητικών Δικαστηρίων, συνεχίζονται, ενώ στο κενό πέφτουν οι παρακλήσεις των θυμάτων προς τα πολιτικά πρόσωπα για να απομακρυνθεί ο εν λόγω κύριος από την θέση του.

Μετά από τις καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας από γυναίκες εργαζόμενες στην ΑΕΠΠ που είτε δέχτηκαν εξευτελιστικές πιέσεις, είτε ερωτικές προτάσεις και τις επιστολές που στάλθηκαν τόσο στο Μαξίμου, όσο και σε υπουργούς, ήρθε στην δημοσιότητα νέα καταγγελία, μιας άλλη έγγαμης γυναίκας, που δέχθηκε και απέκρουσε τις σεξουαλικές ορέξεις του πρώην δικαστικού λειτουργού μέσα στο αυτοκίνητό του και όχι μόνο.

Στην νέα αυτή επιστολή, μεταξύ των άλλων, αναφέρεται:

«Διορίστηκα στην ΑΕΠΠ το 2019 και από την έναρξη της εργασίας μου στην ΑΕΠΠ ο κύριος …. με καλούσε επί πολλή ώρα στο προσωπικό γραφείο του, κάνοντας ερωτήσεις για περίεργες πληροφορίες προς εμένα και την προσωπική μου ζωή και μου ανέθετε υποτιθέμενα σοβαρά καθήκοντα, λέγοντας ότι με προορίζει για υπεύθυνες θέσεις.

Ταυτόχρονα άρχισε να μου τηλεφωνεί σε ώρες και μέρες εκτός εργασίας και όλο και πιο βραδινές και ακατάλληλες ώρες, γρήγορα, πέρασε στις προσκλήσεις για rendez-vous, τη μια για επαγγελματικό δείπνο όπου θα με σύστηνε σε συνεργάτες του, ενώ την άλλη περνούσε τυχαία από το σπίτι μου και ζήτησε να κατέβω να πάμε για καφέ. Αρνιόμουν συνέχεια, αλλά αυτός δεν άκουγε το όχι.

Όταν έγινε εξαιρετικά φορτικός και του εξήγησα ότι η σχέση μας είναι αμιγώς επαγγελματική, από την επόμενη μέρα κιόλας, άρχισα να βλέπω ξαφνική μεταστροφή και τοξικό θυμό εναντίον μου…».

Στην επιστολή της η γυναίκα περιγράφει τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε μέσα στο αυτοκίνητό του όταν αποπειράθηκε να έρθει σε μαζί της σε σεξουαλική συνεύρεση.

Ειδικότερα, αναφέρει:

«Μια μέρα που όντως στο σχόλασμα μου δεν μπορούσα να εξυπηρετηθώ από μια συνάδελφο που επιστρέφαμε συνήθως μαζί γιατί μέναμε κοντά και επειδή είχα αρνηθεί πολλές φορές, δέχτηκα να με επιστρέψει με το αμάξι μέχρι το κοντινό στο σπίτι μου σταθμό του μέτρο….

Αυτό που έγινε τελικά δεν μπορούσα να το φανταστώ ούτε σε εφιάλτη. Λίγο πριν φτάσουμε στο σημείο όπου θα με άφηνε, με μια δικαιολογία που δεν θυμάμαι, έστριψε πιο πριν σε ένα στενό και ενώ δήθεν θα γυρνούσε προς τη λεωφόρο, σταμάτησε σε μια ανοιχτή αλάνα.

Εξήγησε ότι θέλει να συζητήσουμε μια σοβαρή παράλειψη μου που κάποιος συναδελφος μου του είπε ότι έκανα. Μπερδεμένη τον ρώτησα τι έχει συμβεί και αυτός τότε έκλεισε τις ασφάλειες στο αμάξι, γύρισε πάνω μου, προσπάθησε να χαϊδέψει τον μηρό μου.

Τον ρώτησα παγωμένη και σε απόγνωση τι κάνει και τότε όρμησε να με φιλήσει τυλίγοντας τα χέρια του στον αυχένα μου. Τον έσπρωξα και άρχισα να φωνάζω να με αφήσει να φύγω, αλλά αυτός επέμενε και με τράβαγε προς το μέρος, προσπαθώντας να μου γυρίσει το κεφάλι προς το στόμα του και να μου πιάσει το στήθος.

Μετά από έντονες φωνές και σπρώξιμο τελικά σταμάτησε. Του ζήτησα μόνο επιτακτικά να ανοίξει την πόρτα να φύγω τραβηγμένη στην άκρη του καθίσματος.

Αυτός με πρόστυχο ύφος με κάλεσε να απλώσω το χέρι μου προς το μπουτόν για το εσωτερικό κλείδωμα του αυτοκινήτου από την πλευρά δηλαδή του οδηγού που βρισκόταν ώστε να με τραβήξει να τον αγγίξω.

Μόνο όταν πήγα να πάρω τηλέφωνο για βοήθεια στον άντρα μου, φάνηκε να συνέρχεται, αλλά με βία μου κατέβασε το τηλέφωνο από τα χέρια βάζοντας το στην τσάντα μου. Με κατηγόρησε ότι εγώ τον προκαλούσα καιρό και ότι έπαιζα μαζί του και ότι του έδειχνα σημάδια ανταπόκρισης. Συνειδητοποίησα ότι ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος ψεύτης και διαταραγμένος».

Σε άλλο σημείο της επιστολής της αναφέρει:

«Δίσταζα πολύ καιρό να μιλήσω γιατί λόγω της θέσης μου ως νέα δημόσια υπάλληλος είμαι έκθετη σε κάθε απειλή και ποιος θα με πίστευε ενάντια στον λόγο ενός ανώτατου δικαστή … και διαπλεκόμενου με τόσα συμφέροντα.

Για μήνες έβλεπα εφιάλτες και σιχαινόμουν τον εαυτό μου για το περιστατικό που βίωσα και έψαχνα να καταλάβω σε τι έφταιξα εγώ. Επειδή απλά ο … δεν ήξερε να ακούει όχι και έβλεπε τις γυναίκες που πλήρωνε ο ελληνικός λαός ως περιουσία του και κατώτερα όντα.

Οι πρόσφατες καταγγελίες όμως μου έδωσαν θάρρος να μιλήσω παρά τις απειλές και τους εκβιασμούς».

Κλείνοντας, απευθυνόμενη στην πολιτική ηγεσία υπογραμμίζει:

«Δώστε τέλος σε αυτό τον εφιάλτη».