29 Μαρτίου, 2024

Γιώργος Γερολυμάτος : Η λαϊκή φωνή του “Νέου Κύματος” Αποκλειστική συνέντευξη

Γιώργος Γερολυμάτος : Η λαϊκή φωνή του “Νέου Κύματος” Αποκλειστική συνέντευξη

Άννα Τριτσαρώλη

Ο νεαρός αθλητής του στίβου, κάθε φορά, που σημείωνε μία επιτυχία στο δέκαθλο, τη γιόρταζε σιγοτραγουδώντας  «Νέο κύμα» και παίζοντας ως ντράμερ στο συγκρότημα έφευγε βιαστικός για  τη σχολή Σταυράκου, όπου σπούδαζε σκηνοθεσία αποζητώντας το χειροκρότημα του κοινού του, στο θέατρο, στην πίστα, στο στάδιο; δεν είχε ακόμα αποφασίσει, αλλά τον έβγαλε από το δίλημμα η ίδια η ζωή κι ο πολυτάλαντος νεαρός με το ανήσυχο πνεύμα είναι ο σημερινός σπουδαίος Έλληνας τραγουδιστής Γιώργος Γερολυμάτος, ο σημερινός μας καλεσμένος. Όταν γυρνάς από τη δουλειά σου αποκαμωμένος και μέσα στο αμάξι  ψάχνεις στο ραδιόφωνο να ακουμπήσεις τα συναισθήματά σου σε μια αισθαντική, ερωτική φωνή, με εκφραστική λιτότητα κι ευαισθησία, που θα κάνει «σινιάλο» στην καρδιά σου, πατάς το κουμπί  και  σκορπίζονται μελωδίες, νότες και  η ψυχή αγαλλιάζει με τη φωνή του θρυλικού αοιδού της περιόδου του «Νέου κύματος» της ελληνικής δισκογραφίας και διαχρονικού λαϊκού ερμηνευτή, αλλά και ηθοποιού Γιώργου Γερολυμάτου. Πάμε να τον υποδεχτούμε. Ευχαριστούμε πολύ Γιώργο, που αποδέχτηκες την πρόσκληση ικανοποιώντας τις προσδοκίες των φίλων της onenews.gr

Εγώ ευχαριστώ πάρα πολύ για τα όμορφα και τα καλά σας λόγια. Ήταν πολύ ευγενικά και πολύ γλυκά, ευχαριστώ πολύ.

Γεννήθηκες στη Θήβα, πέρασες τα παιδικά σου χρόνια στην  Κεφαλλονιά και στα δώδεκά σου χρόνια έρχεσαι στην Αθήνα, όπου πήγαινες σχολείο, έπαιζες ντραμς και τραγουδούσες. Υπήρξες και αθλητής του δεκάθλου στον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο. Η ενασχόλησή σου με το σύνθετο αυτό αγώνισμα του  στίβου προηγήθηκε της μουσικής και στην αναμέτρηση έχασε ο αθλητισμός;

Κοιτάξτε, ήμουν αθλητής βέβαια, αλλά η αλήθεια είναι, ότι περισσότερο το έκανα, για να έχω νου υγιή εν σώματι υγιεί, δηλαδή ήθελα να γυμνάζομαι, αλλά δεν είχα στο μυαλό μου, ότι θα κάνω πρωταθλητισμό. Από μικρό παιδί τραγουδούσα πάρα πολύ καλά, φαινόταν αυτό και οπουδήποτε κι αν ήμουν και αθλητισμό, που έκανα, πάλι τραγουδούσα, η ζωή μου ολόκληρη είναι το τραγούδι και μετά τα αεροπλάνα.

Τώρα, που το λες και παλιότερα είχες δηλώσει, ότι είχες μεγάλη αγάπη από παιδί στα αεροπλάνα  και  μάλιστα εκπαιδεύτηκες στην Αερολέσχη Πειραιώς, όπου  πήρες το πτυχίο του πιλότου και η αγάπη αυτή εξελίχθηκε σε ακριβό χόμπι, με το οποίο και σήμερα αποφορτίζεσαι από την πίεση της δουλειάς;

Όχι, σήμερα δεν μπορείς να έχεις αεροπλάνο, είναι δύσκολο, γιατί πρώτα-πρώτα είναι τεκμήριο και είναι πολλά στη μέση. Τότε υπήρχε η δυνατότητα, βγάζαμε χρήματα πολλά και ήμουν με ένα φίλο και είχαμε ένα αεροπλάνο Cessna 152 και πέταγα. Βέβαια από μικρός ήθελα, αγαπούσα τον ουρανό και τα αεροπλάνα και ακόμα και τώρα παρακολουθώ τεχνολογία, μοντέλα, πτήσεις, συστήματα αεροπορικά, μου αρέσει να τα παρακολουθώ όλα. Ήρθα σε επαφή για πρώτη φορά με αεροπλάνο από ένα φίλο, που πέταγε στα ψεκαστικά, στα πυροσβεστικά, ο οποίος βέβαια, Θεός σ’ χωρέστον, πέθανε δυστυχώς σε αεροπορικό δυστύχημα, γιατί κατέβηκε πολύ χαμηλά και βρήκε το αεροπλάνο σε καλώδια της ΔΕΗ και πήρε φωτιά, ο Αργυρακόπουλος, αυτός όμως με είχε κάνει να αγαπήσω πολύ τα αεροπλάνα.

Εντάχθηκες στα συγκροτήματα “Formost” και “Idols”, ως ντράμερ και frontman, ενώ παράλληλα σπούδαζες σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου. Ήθελες να ασχοληθείς και με το θέατρο παράλληλα, πώς τα είχες στο μυαλό σου τότε;

Πήγα περισσότερο, για να πάρω αναβολή από το στρατό, γιατί εκείνη την εποχή έκανα τον πρώτο μου δίσκο στην εταιρεία Λύρα στον Πατσιφάκο, το “Ζωή πανάθεμά σε” σε μουσική Γιάννη Γλέζου και στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και μπήκα στη δισκογραφία πολύ μικρός και μου είπαν, ότι πρέπει να πάρω μια αναβολή, για να μην κόψω την καριέρα μου. Δούλευα τότε στο “Κάστρο” μαζί με το Γιάννη Βογιατζή και την Τζένη Βάνου στην Πλάκα και αναγκάστηκα, αφού είχα τελειώσει το Λύκειο με πολύ καλό βαθμό, να πάω στη σχολή Σταυράκου, όπου και την τελείωσα αριστούχος.

Με το σεμνό σου χαρακτήρα, την ευγένεια και τη στάση ζωής σου “ποιείς ήθος”. Ως ηθοποιός ή σκηνοθέτης εργάστηκες ποτέ στο θέατρο, σε  κινηματογραφικές ταινίες έχεις συμμετάσχει ;

Μου άρεσε πάρα πολύ η σκηνοθεσία, αλλά δεν πρόλαβα να εξασκήσω το επάγγελμα, διότι έπεσα κατευθείαν στο τραγούδι με πολύ καλά χρήματα και δεν ασχολήθηκα και μετά σιγά-σιγά εγκατέλειπα την ιδέα.

Ποιος τραγουδιστής ήταν το ίνδαλμά σου τότε;

Ο Γιάννης ο Πουλόπουλος, ο οποίος ήταν στα κλασικό ρεπερτόριο με ποιότητα τραγουδιών μοναδική, μαζί με το Γρηγόρη Μπιθικώτση βέβαια, εξυπακούεται και ο Γιάννης ο Βογιατζής στο ελαφρό ελληνικό τραγούδι.

Το μικρόβιο του τραγουδιού το είχες πάντα; Έχεις μουσικές καταβολές από την οικογένειά σου; Κληρονόμησες από κάποιον τη μαγική φωνή σου;

Η μητέρα και ο πατέρας μου ήταν καταπληκτικοί τραγουδιστές, ο μπαμπάς μου από την Κεφαλονιά, έκαναν καντάδες  και τραγουδούσε και η μητέρα μου μαζί, ήταν αηδόνι και όλοι στην οικογένεια ήμασταν καλλίφωνοι, ακόμα και ο αδερφός μου, ο οποίος ζει μόνιμα στη Γερμανία από τα δεκαοχτώ του χρόνια και τραγουδάει πάρα πολύ καλά, είναι οικογενειακό μάλλον.

Ξεκίνησες μικρός  τη μουσική σου διαδρομή με μοναδικές αποσκευές τα όνειρα και τη θεσπέσια φωνή σου, όπου και  βρέθηκες στα φώτα και στη λάμψη της πίστας πολύ νωρίς στα δεκαεννιά σου χρόνια, ως επαγγελματίας τραγουδιστής. Πως ήταν τα πρώτα σου βήματα;

Θα μπορούσα να πω, ότι υπήρχαν και δυσκολίες, διότι υπήρχαν άνθρωποι, όταν ξεκίνησα, που δεν με είδαν και με καλό μάτι ,διότι έτυχε να είμαι την εποχή εκείνη και εμφανίσιμος, βοηθούσε πολύ και η εμφάνιση, ήμουν και καλός τραγουδιστής και κάποιους δεν τους συνέφερε και πάρα πολύ, βέβαια ποτέ δεν έλεγαν κάτι μπροστά μου, δεν είχα προβλήματα, αλλά πίσω από την πλάτη μου αυτό, που συμβαίνει στην Ελλάδα και σε πολλούς χώρους και επαγγέλματα, είχα λυκοφιλίες, αλλά πάντα υπήρχε ένα θεϊκό χέρι, που με έπαιρνε από δω, με πήγαινε από κει και γλίτωνα κι έτσι επιβίωσα, γιατί ο ανταγωνισμός μέσα στη νύχτα ήταν πάρα πολύ δυνατός και έχω δουλέψει πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια.

 

Έψαχνες την επιτυχία, καθώς εκείνη ερχόταν να σε βρει και κάπου οι δρόμοι σας συναντήθηκαν. Αξιώθηκες τη συνεργασία με Γιάννη Βογιατζή, Πόλυ Πάνου  και Τζένη Βάνου.  Αυτό όμως δεν επηρέασε καθόλου το χαρακτήρα σου, γιατί ήσουν ένα προσγειωμένο παιδί, που φόρεσε παρωπίδες στην έπαρση και στην αλαζονεία και  μέχρι και σήμερα, παρόλο που οι επιτυχίες σου χάρισαν την πρώτη θέση στη μαρκίζα, δεν ανήκεις στην κατηγορία των καλλιτεχνών, που φέρονται υπερφίαλα. Αφού σε ρωτήσω, πώς κατάφερες να  παραμείνεις το ίδιο από το ξεκίνημά σου  απλό παιδί θα ήθελα να αναφερθείς στη συνεργασία σου με εκείνο το θρυλικό σχήμα, Βογιατζή, Πόλυ Πάνου, Τζένη Βάνου.

Ήταν θεϊκό το σχήμα εκείνο το Χειμώνα και για μένα μια τρομακτική εμπειρία ξαφνικά να βρεθώ, ένας νέος τραγουδιστής ανάμεσα στα θηρία. Με βοήθησε πάρα πολύ, γιατί έπρεπε να είμαι πάρα πολύ καλός και έβαλα τα δυνατά μου, για να μπορέσω να επιβιώσω, γιατί έβγαινα πριν από αυτούς τους τραγουδιστές και έπρεπε να είμαι πάρα πολύ καλός και το κατόρθωσα ,ήταν και δύσκολο βέβαια, αλλά λόγω του ότι πίστευα στον εαυτό μου ήμουν πάρα πολύ καλός σε αυτό, που έκανα.

Έκανες πολύ προσεκτικά επαγγελματικά βήματα επιλέγοντας τις πίστες, που θα εμφανιζόσουν και πάντα δούλευες στα καλύτερα νυχτερινά κέντρα, όπως στη «Φαντασία» και στη «Νεράιδα» Ενεργούσες διαισθητικά ή είχες την καθοδήγηση κάποιου;

Διαισθητικά, δεν υπήρξε καθοδήγηση, βέβαια πάντα μου έλεγαν κουβέντες καλές, όπως ο Γιώργος ο Κατσαρός, ο μαέστρος βοήθησε πάρα πολύ, ήταν ο μέντοράς μου, ήμουν μαζί του στη “Νεράιδα” πολλά χρόνια και σε πολλές συνεργασίες, μου είχε δώσει και τραγούδια δικά του και στον κινηματογράφο, όπου  τραγουδάω το “Πονηρό θηλυκό, κατεργάρα γυναίκα με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Άγγελο Αντωνόπουλο, τραγουδάω το τραγούδι των τίτλων, ένα καταπληκτικό τραγούδι, μια μπαλάντα. Στον κινηματογράφο τραγούδησα του Κατσαρού σε στίχους Πυθαγόρα. Υπήρχαν άνθρωποι, που μου έλεγαν, εσύ δεν θα πρέπει ποτέ να πας σε δεύτερα μαγαζιά. Δεύτερα μαγαζιά και τρίτα δεν υπάρχουν, επιλογή του καλλιτέχνη είναι, γιατί δεν είναι ευγενικό να ονομάσω ένα μαγαζί τρίτο ή  δεύτερο, είναι ανάλογα, που θέλει να πάει ο κόσμος.

Ήσουν πολύ προσεκτικός και στην επιλογή τραγουδιών, γι’ αυτό και έχεις αρνηθεί τραγούδια, που έγιναν επιτυχίες αργότερα από άλλους καλλιτέχνες.

Έκανα λάθος, που δεν πήρα κάποια τραγούδια να τα πω, τα οποία  έγιναν σουξέ μετά,  αλλά δεν έχει σημασία, γιατί ο κάθε καλλιτέχνης αρνείται κάποια κομμάτια και συμφωνεί σε κάποια άλλα. Όλοι μπορούμε να κάνουμε λάθος σε επιλογές.

Πως ορίζεις τον ποιοτικό στίχο και ένας ποιοτικός στίχος δεν μπορεί να είναι και εμπορικός ταυτόχρονα;

Μπορεί να συνυπάρχουν και τα δυο, αλλά, κοιτάξτε, ο εμπορικός στίχος είναι κάτι ,που γίνεται επαναλαμβανόμενα  ρεφρέν, τα οποία είναι μικρές φράσεις, είναι πολύ εύκολο να το πεις και δεύτερον είναι τραγούδια, τα οποία μπορούν να τραγουδηθούν από όλους, ενώ κάποια άλλα ερμηνευτικά κομμάτια, που είναι δύσκολα, αυτά είναι, που μένουν, νομίζω, στο μυαλό του ανθρώπου περισσότερο σαν ακούσματα.

Το άγχος της πίστας υπήρχε στις πρώτες σου εμφανίσεις ή  έπαιρνε τη θέση του η αυτοπεποίθηση της φωνής σου;

Συγχαρητήρια, αυτό είναι το δεύτερο, που είπατε, η αυτοπεποίθηση, που είχα, δεν είχα φοβίες και τέτοιου είδους καταστάσεις, ήμουν πολύ σίγουρος για τον εαυτό μου, υπήρχαν και βραδιές, που η φωνή μου ήταν κλειστή, γιατί ήταν ταλαιπωρημένη, γιατί ήμουν κρυωμένος και λοιπά κι όμως κατόρθωνα να τραγουδήσω πάρα πολύ καλά και δεν καταλάβαινε κανείς τίποτα.

Ο πρώτος σου προσωπικός  δίσκος το 1971 σε μουσική του Γιάννη Γλέζου και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου σου έδωσε το εισιτήριο για την είσοδό του στο καλλιτεχνικό στερέωμα; 

Ε, βέβαια, ήταν μεγάλη κίνηση, διότι ξαφνικά ένας καινούριος τραγουδιστής να τραγουδήσει στίχο Λευτέρη Παπαδόπουλου, που τότε ήταν η κορυφή, δεν υπάρχει στιχουργός μεγαλύτερος από αυτόν.

Στο μουσικό σου ταξίδι προς την επιτυχία έχεις τιμηθεί στα διεθνή Φεστιβάλ Τραγουδιού με δύο χρυσά βραβεία το 1986 και το 1987,όπου έλαμψε η φωνή σου με έργα του Γιώργου Κατσαρού και από τότε, που έκανες την είσοδό σου στη δισκογραφία έχεις στο ενεργητικό σου 22 προσωπικά άλμπουμ, πάμπολλα σουξέ, επτά χρυσούς δίσκους και έναν πλατινένιο, αλλά και συμμετοχές σε συλλογές με άλλους καλλιτέχνες. Έκανες λοιπόν πρωταθλητισμό στις χρυσές εποχές του βινυλίου κι έχεις βιώσει και τη μετάβαση στην εποχή των cd. Ποια είναι η εικόνα, που έχεις για το μέλλον της ελληνικής  δισκογραφίας, τί μέλλει γενέσθαι;

Δεν είμαι αισιόδοξος πολύ, διότι έχουν αλλάξει τα δεδομένα, δεν υπάρχουν πλέον δισκογραφικές εταιρείες, ο καθένας κάνει μια δική του παραγωγή και οι περισσότεροι την κάνουν με κομπιούτερ και βγάζουν ένα όνομα δισκογραφική εταιρεία τάδε και βγαίνει έξω, το ρίχνουν μέσα στο youtube και από κει και πέρα τελειώνει η ιστορία. Νομίζω είναι μεταβατική περίοδος, βγαίνουν χιλιάδες τραγούδια, τα οποία εξαφανίζονται σε χρόνο ρεκόρ.

Σήμερα, που το διαδίκτυο γνωστοποιεί στο κοινό τη δουλειά των καλλιτεχνών και έχει παραγκωνίσει τις δισκογραφικές εταιρείες, ποιες είναι οι συνέπειες κατά την γνώμη σου; Ο ρόλος του ίντερνετ σε αυτή την περίπτωση είναι θετικός ή αρνητικός;

Έχει και τα αρνητικά του, έχει και τα θετικά του. Οι εταιρείες, εδώ, που τα λέμε, επέλεγαν να προωθήσουν κάποιους και κάποιους όχι. Απλώς με το ίντερνετ, επειδή υπάρχουν αυτές οι μουσικές εκπομπές, που παράγουν καινούριους τραγουδιστές και υπάρχουν πολλά ταλέντα, αδικούνται πολλοί, δεν προλαβαίνουν να επιβιώσουν, διότι, για να γίνει κάποιος αυτή τη στιγμή σταρ, θα πρέπει να έχει γνωριμίες, δημόσιες σχέσεις πολύ δυνατές, για να τον προωθήσουν, γιατί μόνος του δεν μπορεί να το κατορθώσει, είναι δύσκολο.

Οι δισκογραφικές σου επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη κι έγιναν διαχρονικές. Ποιος ήταν ο ρόλος των δισκογραφικών εταιρειών εκείνες τις εποχές;

Οι δισκογραφικές εταιρείες τότε σε κατευθύνανε καλλιτεχνικά, σου λέγανε και πέντε λόγια, γιατί  πρέπει να κάνεις τη δουλειά σου επαγγελματικά, προωθούσαν τα τραγούδια μέσα από το ραδιόφωνο, που δούλευε πολύ τότε και τώρα ,γιατί πιστεύω πολύ στο ραδιόφωνο εγώ. Επίσης ήταν μια εποχή, που υπήρχε μια ευγενής άμιλλα μεταξύ των καλλιτεχνών, η οποία δεν υπάρχει σήμερα, μπορούσαμε να συνυπάρχουμε και τέσσερα και πέντε και έξι ονόματα μαζί.

Δισκογραφικά, που βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή;

Είμαι με τον Κώστα Χατζή, ετοιμάσαμε κάποια κομμάτια του Κώστα του Χατζή, ο οποίος μου εμπιστεύτηκε αυτά τα κομμάτια, καινούρια δουλειά και είμαι τυχερός, που με τίμησε με το να μου δώσει τα τραγούδια του, τα τραγούδησα ήδη, είναι έτοιμα και ετοιμάζουμε μια παρουσίαση τον ερχόμενο μήνα.

Πάρα πολύ ωραία, τα αναμένουμε. Είχες τη στόφα του σταρ, διέθετες πάντα και εξακολουθείς να διαθέτεις ένα χαμηλό προφίλ και μια εντυπωσιακή εμφάνιση στο πάλκο, που έπαιξε ρόλο  και για την πρόταση αισθησιακής φωτογράφησής σου για το περιοδικό playboy το 1990.Πως ήταν αυτή η εμπειρία και ο απόηχός της στο  κοινό σου; Έζησες τότε ακραίες εκδηλώσεις λατρείας από τις θαυμάστριές σου;

Έχω ζήσει πολλές όμορφες στιγμές με τις γυναίκες, εξάλλου εγώ τις γυναίκες πάντα τις αγαπούσα, γενικά την έννοια γυναίκα, γιατί ήμουνα και αρσενικός και κάποια η οποία μπορεί να μην ήταν ευγενής, να μην είχε μια παιδεία, για να φερθεί όμορφα κι ωραία, εγώ άφηνα τη στάμπα μου, φερόμουν πάντα όμορφα και έφευγα και όμορφα, όταν δεν ήθελα. Ουδέποτε μίλησα άσχημα σε γυναίκα, ουδέποτε φώναξα σε γυναίκα.

Έχεις  επιχειρήσει να γράψεις δικούς σου στίχους και μουσική, να γίνεις εσύ ο δημιουργός των τραγουδιών σου;

Όχι, αυτό το άφησα σε άλλους, εγώ επέλεγα να ερμηνεύω τραγούδια.

Το λαϊκό τραγούδι, που υπηρετείς όλα αυτά τα χρόνια και σε αντιπροσωπεύει, είναι ένα δύσκολο είδος, που απαιτεί σπουδαίες φωνητικές δυνατότητες, τις οποίες αδιαμφισβήτητα διαθέτεις και σου  επιτρέπουν να  υποστηρίξεις περίφημα και οποιοδήποτε άλλο είδος, το οποίο όμως  ήδη έκανες, όταν  ξεκίνησες να τραγουδάς «Νέο κύμα».

 Τι ωραία μου τα λέτε, μου τα λέτε ποιητικά όλα σήμερα και αντιμετωπίζω μια δημοσιογράφο ,η οποία τα λέει πάρα πολύ όμορφα και τα έχει τοποθετήσει στην ελληνική γλώσσα πάρα πολύ ωραία, μπράβο.

Μιλάω λογοτεχνικά και συμφωνεί και η Πέρλα το σκυλάκι μου, που είναι δίπλα μου και  την ακούς κι αυτή γυναίκα θαυμάστρια.

Η χαρά της ζωής. Κοιτάξτε εχώ καθαρή από όλες τις απόψεις καριέρα, για το μόνο, που μπορώ να πω, ότι είμαι περήφανος, είναι ότι είχα όλους πειρασμούς μπροστά μου και πέρασα χωρίς να με ακουμπήσει τίποτα.

Σημαντικοί δημιουργοί  τότε διέκριναν στο πρόσωπό σου τον καλλιτέχνη, που είχε όλα τα φόντα, για να γράψει ιστορία στα μουσικά δρώμενα του τόπου. Κορυφαίοι συνθέτες, όπως ο Γιώργος Κατσαρός ,ο Μίμης Πλέσσας, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο  Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Γιάννης Σπανός ,ο Απόστολος Καλδάρας  εμπιστεύτηκαν τη φωνή σου κι εσύ ερμήνευσες σε πρώτη εκτέλεση τραγούδια τους. Ποια κατά την άποψή σου έγραψαν ιστορία και έγιναν διαχρονικά;

Είναι αρκετά και το μόνο, που μπορώ να σας πω αυτή τη στιγμή, είναι ότι είμαι περήφανος, που μπόρεσα κι ακούμπησα το Σταύρο Κουγιουμτζή, ο οποίος μου έδωσε σε πρώτη εκτέλεση “ο ουρανός φεύγει βαρύς”, το είπε και ο Νταλάρας βέβαια, αλλά μετά από μένα.Μετέπειτα ο Απόστολος Καλδάρας “Μην κάνεις όνειρα” με τη Γλυκερία, η οποία τότε λεγόταν Γλυκερία Κωστούλα, Γιώργος Γερολυμάτος-Γλυκερία Κωστούλα, τότε ξεκίνησε μαζί μου.Είναι όντως έτσι, όπως τα είπα ,με εμπιστευόταν, με πίστευαν  και πραγματικά είχα την ευλογία του θεού να τραγουδήσω όλους τους μεγάλους συνθέτες.

Με  ποιους άλλους συνθέτες συνεργάστηκες;

Με το Λαυράνο, με το Σπύρο Παπαβασιλείου με το Χατζηνάσιο, Σπανό,Κατσαρό,Πλέσσα, Απόστολο Καλδάρα ,Χρήστο Νικολόπουλο, Αντώνη Βαρδή.

Με ποιους συνθέτες δεν συνεργάστηκες, ενώ θα ήθελες πολύ;

Έτυχε να μη συνεργαστώ με το Μίκη Θεοδωράκη, δεν είχα την τύχη.

Με  ποιον από τους συνθέτες, που έχεις ήδη συνεργαστεί, θα ήθελες να συνεργαστείς;

Με όλους, τους αγαπάω και με αγαπάνε.

Έχεις συνεργαστεί με κορυφαίους Έλληνες ερμηνευτές, όπως με Μαρινέλα, Μοσχολιού, Δούκισσα, Σακελλαρίου, Γαβαλά, Αγγελόπουλο, Βοσκόπουλο, Πάριο, Διονυσίου. Έχεις λοιπόν συνυπάρξει με μεγάλα ονόματα της πίστας. Ποιον από όλους θα χαρακτήριζες δάσκαλο;

Εκτός από τον Στέλιο  Καζαντζίδη και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση με όλους τους άλλους έχω συνεργαστεί. Ο Βοσκόπουλος ήταν δάσκαλος, γεννημένος σταρ.

Η νέα τάση τα τελευταία χρόνια είναι η επιστροφή στο ρεπερτόριο του παρελθόντος και  οι επανεκτελέσεις παλιών τραγουδιών από σημερινούς νέους καλλιτέχνες. Θέλω να σου κάνω μια εγκυκλοπαιδικής φύσεως ερώτηση, τα πνευματικά δικαιώματα αυτών των τραγουδιών κατέχουν οι δημιουργοί, συνθέτης και στιχουργός και ο πρώτος ερμηνευτής μαζί με τον εκτελεστή μουσικό  τα συγγενικά δικαιώματα επί των εκτελέσεων, όπως και η δισκογραφική εταιρεία επί της ηχογράφησης; Κι αν ναι γίνονται όλα πάντα νομότυπα;

Παρότι είμαι αντιπρόεδρος του φορέα διανομής δικαιωμάτων, δεν μπορώ να βάλω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο, γιατί βλέπω, ότι ακουμπάνε και τραγούδια, που μου φαίνεται περίεργο, πως τα παίζουν και πως τα έβαλαν, όταν ξέρουν, ότι κάποιοι συνθέτες δεν θα τα έδιναν. Κάποιοι παίρνουν λεφτά έξτρα μάλλον.

Υπήρξαν λάθη, που είχαν μεγάλο κόστος στην καριέρα σου;

Σημαντικά λάθη όχι. Απλώς ήμουν έτοιμος να κάνω καριέρα στη Γερμανία στη θέση του Κορδάλη, όταν ήταν ο Ιβάν, μου έκανε πρόταση με το βιολιστή της στέγης, που παίζανε, να πάω στο εξωτερικό, άρεσα πάρα πολύ στο γενικό διευθυντή της Πόλυγκραμ τότε, αλλά δεν με άφησαν να φύγω από την Ελλάδα, το συμβόλαιο, που είχα κάνει με έδενε, ενώ μπορεί να είχα κάνει μια άλλη καριέρα διεθνή,πως να το ξέρω.

Μα και στη Ελλάδα  μεγάλη καριέρα έκανες . Συζητούσα τις προάλλες με το Βαγγέλη Κονιτόπουλο και μου έλεγε, ότι το παραδοσιακό  τραγούδι, όπως το νησιώτικο και το δημοτικό δεν υποστηρίζεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το ίδιο όμως συμβαίνει και με το λαϊκό κι εγώ, αν μου επιτρέπεις, θα προσθέσω, ότι οι καλλιτέχνες-παλιές σταθερές αξίες δεν ακούγονται πλέον και πώς να  το χαρακτηρίσω, μουσική παρακμή ίσως. Τι φταίει πιστεύεις;

Οι διασκευές, που έχουν βγει και έχουν πάρει τα κομμάτια, τα έχουν στίψει και τα λένε με το δικό τους τρόπο και τα έχουν κάνει μόδα. Οπότε, καταλαβαίνετε, ότι οι αυθεντικές εκτελέσεις δεν παίζονται, δηλαδή πολύ σπουδαίοι καλλιτέχνες δεν παίζονται στο ραδιόφωνο, γι αυτό παίρνουν και πολύ λίγα  χρήματα από τον Ερατώ, που είναι οργανισμός, γιατί τα playlists των ραδιοφώνων δεν έχουν πολύ κλασικό ρεπερτόριο. Λυπάμαι κι εγώ, όμως ισχύει.

Ένα κομμάτι της νεολαίας έχει λαϊκά ακούσματα. Πως ξέφυγε αυτό  από το ρεύμα της εποχής;

Σιγά-σιγά το παραποιούν το λαϊκό τραγούδι, αρχίζουν και δε χρησιμοποιούν το μπουζούκι σε πολλά σολιστικά σημεία, παρουσιάζουν κάποια κομμάτια, που είναι παιγμένα με άλλα όργανα, σολάρει η κιθάρα, το σαξόφωνο, το βιολί, σιγά-σιγά το περιθωριοποιούν το μπουζούκι, αλλά ποτέ δεν θα πεθάνει το μπουζούκι, όσο υπάρχει Ελλάδα, θα υπάρχει το μπουζούκι και είναι βλακεία τους, που το πολεμάνε.

Στην περίοδο της Μεταπολίτευσης ποια ονόματα δημιουργών σφράγιζαν με χρυσά γράμματα τη μουσική σκηνή του τόπου;

Δεκαετία ’80 ’90 άνθισε το τραγούδι, το 2000 έγινε χαμός στο ελληνικό τραγούδι, πολλά τα ακούσματα και πολλές οι επιτυχίες, οι στίχοι, σπουδαίες μουσικές, οι τραγουδιστές και η εποχή.   

Το 1981 αλλάζει το πολιτικό σκηνικό της χώρας  με την έλευση του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, αλλά και  στο χώρο του τραγουδιού κάτι αλλάζει, όταν εγκαταλείπεται  το πολιτικό και κοινωνικό τραγούδι. Η επικράτηση αυτού του λαϊκού κόμματος, που σηματοδότησε και τη δικαίωση των αγώνων  των πιο λαϊκών στρωμάτων συνοδεύεται με τη στροφή του ελληνικού τραγουδιού από το πολιτικοκοινωνικό στο λαϊκό, πολλές φορές στην ελαφρά μορφή του. Τη δεκαετία ’80 ’90 ο κόσμος διασκέδαζε και με μέτρια άσματα, να σου θυμίσω Ρίτα Σακελλαρίου «Είναι γάτα, είναι γάτα ο κοντός με τη γραβάτα». Ωστόσο, τότε άνθιζαν τα μαγαζιά και ο κόσμος διασκέδαζε σπάζοντας πιάτα και πετώντας γαρδένιες στην πίστα. Μέσα σε αυτό το συρφετό των ελαφρών ασμάτων ξεχώρισες κάποια «μικρά διαμάντια»;

Είναι όντως έτσι, όπως τα λέτε, είναι μια παρακμή, μια εποχή, που πολλά τραγούδια έγιναν σουξέ και τα οποία έχουν στίχο γελοίο, αλλά ανάμεσα σε αυτά υπήρχαν και τραγούδια, που έβγαλε η Άλκηστη Πρωτοψάλτη με τον Κραουνάκη, έντεχνο τραγούδι. Βέβαια το τραγούδι είναι ένα, έντεχνο είναι και το λαϊκό, κάθε τραγούδι είναι έντεχνο, ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας. Μπορεί ένας τραγουδιστής, που λέγεται έντεχνος, να πει σήμερα ένα τραγούδι του Καζαντζίδη, που είναι κλασικό, το “μερτικό μου απ΄ τη χαρά” ή ” Βοριάς είναι η αγάπη σου”, πως θα το πει; δεν ξέρουν να τα πουν αυτά και η αλήθεια είναι, ότι υπήρξε μια παρακμή στο στίχο και στη μουσική ένα διάστημα.

Εσύ μεσουρανούσες και επικράτησες  ερμηνεύοντας λαϊκά κλασικά τραγούδια, που και άφησαν εποχή κι έγιναν διαχρονικά, όπως “Ο ουρανός φεύγει βαρύς” του Κουγιουμτζή, “Που το πας” του Λαβράνου. Τότε όμως ήταν η εποχή, που μόνο οι φωνές έπαιζαν τον πρώτο ρόλο, αν κι εσύ συνδύαζες μια εντυπωσιακή εμφάνιση και σκηνική παρουσία  με μία εξίσου σπουδαία φωνή. Κάποτε, για να μπορείς να είσαι επαγγελματίας  τραγουδιστής, θα έπρεπε να διαθέτεις κυρίως φωνή, πράγμα, που σήμερα δεν  ισχύει απόλυτα. Συμφωνείς ή διαφωνείς με αυτή την τοποθέτηση;

Πολύ σωστά το είπες, για να είσαι τραγουδιστής ,θα έπρεπε να είσαι τραγουδιστής. Σήμερα είναι ίσως και σε τρίτη μοίρα. Πρώτον, για  να γίνεις τραγουδιστής και να πετύχεις, να κάνεις καριέρα, θα πρέπει να έχεις ένα κύκλωμα, το οποίο θα σε βοηθήσει πάρα πολύ, δεύτερον θα πρέπει να έχεις δημόσιες σχέσεις κι έναν μάνατζερ, ο οποίος σε κατευθύνει δεξιά, αριστερά, οριζόντια και κάθετα και τρίτον θα πρέπει να είσαι και θρασύς. Κάποτε δεν υπήρχε λόγος να υπάρχει θράσος, ήταν διαφορετικά τα πράγματα, τώρα όμως είναι παντελώς διαφορετικά.

Η καλλιτεχνική σου διαδρομή αποτελεί σχολή για τους σημερινούς τραγουδιστές. Τι θα συμβούλευες ένα νέο καλλιτέχνη, που έχει ταλέντο και κάνει τώρα το ξεκίνημά του και που ονειρεύεται μια μέρα να γίνει Γερολυμάτος και τι έναν ανερχόμενο, για να αγγίξει και να διατηρήσει την επιτυχία;

Υπομονή, τίποτε άλλο, ο επιμένων νικά, αυτό έχει αποδειχτεί. Σε ένα ριάλιτι, που βγαίνουν οι τραγουδιστές κάθε βδομάδα, διαγωνίζονται δέκα παιδιά, από τα οποία μένουν τα τρία και τα επτά φεύγουν, μπορεί ένας από τους επτά, που έφυγαν, να είναι πολύ καλός τραγουδιστής και να ήταν η κακή του μέρα ή κακή επιλογή τραγουδιού.  Δεν θα μπορούσα γι’ αυτό το λόγο να είμαι κριτής σε μια εκπομπή, που είναι ριάλιτι και να επιλέγουν ποιοι περνάνε και ποιοι δεν περνάνε, γιατί θα πρέπει να είναι σε καλή μέρα ο καλλιτέχνης.

Το μουσικό αυτί σου έχει διακρίνει τον αυριανό Γερολυμάτο ανάμεσα στους νέους καλλιτέχνες;

Δεν ξέρω, μπορεί να υπάρχουν και καλύτεροι από μένα, προς θεού, αλλά αυτό δεν θα το κρίνω εγώ, θα το κρίνει ο κόσμος.

Συμμετείχες σε καλλιτεχνικά σχήματα τόσο με παλιούς όσο και με νέους καλλιτέχνες. Ποια συνύπαρξη ήταν δυσκολότερη;

Με τα νέα παιδιά δεν έχω πρόβλημα, μια χαρά είναι όλα, αλλά και με τους παλιούς υπήρχαν μεγάλα ονόματα, δεν θέλω να αναφερθώ, τα οποία ήταν δύσκολοι χαρακτήρες. Μπορεί να ήταν μεγάλοι τραγουδιστές, συγκεκριμένα δύο, πολλοί μεγάλοι τραγουδιστές, αλλά  δύσκολοι άνθρωποι. Εγώ όμως είχα πολύ καλές σχέσεις, γιατί είχα το προσόν να είμαι χαμογελαστός και ξεπέρναγα τις δυσκολίες.

Έχεις εμφανιστεί με μεγάλη επιτυχία σε Αμερική, Αυστραλία, Ευρώπη και Νότια Αφρική, όπου υπάρχει Ελληνισμός. Εξακολουθείς να κάνεις εμφανίσεις στο εξωτερικό;

Ετοιμάζω τώρα δυο εμφανίσεις, μια στη Νέα Υόρκη και μια στην Βοστώνη, αρχές Ιουνίου. Θα πάω με την ορχήστρα μου και θα επιλέξω δυο νέους τραγουδιστές να πάρω μαζί μου για δυο βραδιές ελληνικές. Βέβαια, δεν έχω τώρα την άνεση να πηγαίνω,  όπως πήγαινα πιτσιρίκος.

Συναυλίες στο εσωτερικό της χώρας ή στο εξωτερικό προτιμάς;

Οι μεν και οι δε είναι σπουδαίες, γιατί στο εξωτερικό τους λείπουμε πάρα πολύ, αλλά και στο εσωτερικό γεμίζουμε πάντα και είμαστε πάντα ευχαρισημένοι.

Για ένα διάστημα είχες αποτραβηχτεί από τη δημοσιότητα και κάποια στιγμή το 2011 έκανες ένα τηλεοπτικό comeback με τη συμμετοχή σου σε Show φιλανθρωπικού χαρακτήρα στο Dancing with the stars. Πως ήταν αυτή η εμπειρία;

Ήταν υπέροχη, άρχισα να χορεύω, να ξαναγυμνάζομαι, άρχισα να μαθαίνω χορούς, που δεν τους ήξερα καλά, έκανα μια προσπάθεια και με κράταγε ο κόσμος μέσα, βέβαια δεν ήμουν χορευτής, αλλά θα μπορούσα να πω, ήταν ευγενική η παρουσία μου και έμεινα αρκετά επεισόδια μέσα, νομίζω οκτώ εβδομάδες.

Πολύ ωραία εμπειρία. Έχεις τραγουδήσει όμως και σε πάρα πολλές εκδηλώσεις για κοινωνικούς, πολιτιστικούς και αθλητικούς σκοπούς αφιλοκερδώς και για την πολυετή προσφορά σου στο Ελληνικό τραγούδι βραβεύτηκες από το Δήμο Κέρκυρας το 2016.Η Ελληνική Πολιτεία έκανε κάτι ανάλογο;

Βραβεία δεν έχω πάρει πολλά. Οι Κερκυραίοι δημιούργησαν μια ειδική βραδιά τότε, γιατί έχουν μουσικό αυτί κι επειδή είχα τραγουδήσει με πολύ μεγάλη επιτυχία σε μια συναυλία, που έκανα εκεί, με τίμησαν και το θεώρησα και πολύ ευγενικό. Βραβείο για μένα είναι η αγάπη του κόσμου, τα άλλα  βραβεία δεν μου λείπουν.

Διετέλεσες πρόεδρος της Ένωσης Τραγουδιστών Ελλάδας επί τέσσερα χρόνια και είσαι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του φορέα διανομής δικαιωμάτων Ελλήνων Τραγουδιστών ΕΡΑΤΩ, όπου και επανεξελέγης στις εκλογές του 2015 στη θέση του Αντιπροέδρου. Τι σήμαιναν όλα  αυτά για σένα και ποια ήταν  τα καθήκοντά σου;

Έβαλα το μυαλό μου σε λειτουργία, να μπορέσω να βοηθήσω τον κλάδο το δικό μας, να κάνω το δυνατό καλύτερο για τους συναδέλφους μου, γιατί πραγματικά δεν μπορούν, χωρίς να έχουν ένσημα, να βγουν στη σύνταξη ηλικιακά, γιατί πολλοί εξ’ ημών δεν είχαν το μυαλό να κολλήσουν ένσημα και αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα σήμερα. Ευτυχώς εγώ το πρόλαβα το κακό τελευταία στιγμή, κράτησα τον εαυτό μου και δεν έχω πρόβλημα βιοποριστικό, αλλά είναι πολλοί, που έχουν.

Ασχολήθηκες επίσης και εξακολουθείς  να ασχολείσαι  με τα κοινά ως δημοτικός σύμβουλος  στο Δήμο Καλλιθέας επί σειρά ετών. Μίλησέ μου γι’ αυτή σου τη συνεισφορά.

Θα ξανακατέβω πάλι και στις επόμενες εκλογές, μπορεί να κατέβω και υποψήφιος δήμαρχος, θα δούμε.

Καλή επιτυχία σου εύχομαι. Ως μέλος της επιτροπής τιμητικών συντάξεων του Υπουργείου Πολιτισμού δεν έχεις μόνο άποψη, αλλά και κομβικό ρόλο υποθέτω στην αναγνώριση της προσφοράς του καλλιτέχνη από την Πολιτεία. Θέλω να σε ρωτήσω, ποια είναι τα κριτήρια  απονομής τιμητικής σύνταξης. Η Πολιτεία δίνει  στους καλλιτέχνες το δικαίωμα είσπραξης διπλής σύνταξης, της  τιμητικής και του ΙΚΑ συνάμα;

Του ΙΚΑ έχει κοπεί εδώ και πάρα πολύ καιρό, είναι μόνο η τιμητική, που είναι 685 ευρώ. Αν παίρνεις 500 ευρώ από το ΙΚΑ, παίρνεις άλλα 185 ευρώ, μάλλον 700 ευρώ είναι το όριο, από κει και πέρα δεν σου δίνουν ούτε ένα ευρώ.

Πολλοί καλλιτέχνες εμπλέκονται και ως χρήστες εθίζονται  στα ναρκωτικά. Εσύ εναντιώθηκες σε αυτό το καταστροφικό πάθος πολλών καλλιτεχνών και όχι μόνο και  με τη στάση ζωής σου, αλλά και έμπρακτα από τη θέση σου  ως Αντιπρόεδρος του σωματείου “ΘΗΣΕΑΣ” κατά  των ναρκωτικών την περίοδο 2010-2015.Μίλησέ μας γι’ αυτή σου την κοινωνική προσφορά.

Κοιτάξτε, εγώ, όπου βρω άνθρωπο, που μπορώ να τον γλιτώσω από τα ναρκωτικά, προσπαθώ να τον πείσω μιλώντας του, ότι αυτό το πράγμα οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο θάνατο και στην καταστροφή. Επειδή είδα καλλιτέχνες να καταστρέφονται, γυναίκες,  άντρες στη νύχτα μέσα και επειδή τα έζησα από κοντά, είμαι πολέμιος των ναρκωτικών και πιστεύω, ότι χαρά και ευτυχία είναι,  πως το βάζεις στο κεφάλι σου.

Η Ελληνική μουσική σήμερα κατά την άποψή σου σε ποιο είδος της παρουσιάζει ύφεση και μαρασμό και σε ποιο ανθίζει;

Δε νομίζω, ότι ανθίζει πουθενά, δε βλέπω τίποτα, δεν είμαι τόσο πολύ αισιόδοξος. Μίλαγα προχθές με κάτι συναδέλφους, τα ίδια και τα ίδια είναι ανακύκλωση.  Αρχίζουν και κάνουν διασκευές όλα τα παλιά κομμάτια.

Η φωνή  είναι ένα όργανο, που με την πάροδο του χρόνου αλλάζει, η δική σου φωνή ωστόσο  διατηρεί τη νεανικότητά της. Πως τη συντηρείς;

Δεν κάνω καταχρήσεις, είμαι στο σπίτι μου, όταν πρέπει, δεν  ξενυχτάω, δεν πίνω, ένα κρασάκι μόνο, δεν καπνίζω, γυμνάζομαι, προσέχω τι τρώω πολλά χρόνια τώρα και όλα αυτά βοηθάνε. Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει σε δυο-πέντε ώρες, όταν όμως μπορείς να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, καλό είναι να το κάνεις.

Που εμφανίζεσαι αυτή την εποχή;

Είμαι στο GOLD ,στο ρεστωράν εκεί με τον Τέρη Ιερεμία εδώ και δέκα χρόνια στο Μπουρνάζι κάθε Σάββατο τραγουδάω εκεί και πάμε πάρα πολύ καλά. Έχουμε κάνει εκεί ένα στέκι πάρα πολύ μεγάλο και έρχεται κόσμος και ακούει Μπιλντς,frank Sinatra,Jazz μουσική μέχρι τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια.

Είσαι ανοιχτός σε νέες  επαγγελματικές προτάσεις;

Ο,τιδήποτε είναι ενδιαφέρον, είμαι εδώ εγώ.

Τα μελλοντικά σου σχέδια ποια είναι;

Δεν κάνω πολλά σχέδια από δω και πέρα, γιατί θέλω να περνάω καλά και να είμαι υγιής και οι άνθρωποι γύρω μου, να είναι όλοι καλά.

Είσαι ευτυχισμένος με τη δεύτερη σύζυγό σου τη Μαρία Βλασιάδη και έχετε μαζί μία κόρη, αλλά έχεις παιδί και από προηγούμενο γάμο, αλλά και εγγόνια και  ποτέ δεν έκρυψες την προσωπική σου  ζωή από τους θαυμαστές σου. Πως γνωριστήκατε με τη Μαρία και ποια η συνταγή του επιτυχημένου γάμου σας;

Στην προσωπική μου ζωή ποτέ δεν “έδωσα” γυναίκες,  όπως κάνουν κάποιοι άλλοι, ποτέ δε χρησιμοποίησα γυναίκες, για να κάνω σκάνδαλα και ήμουν με επώνυμες γυναίκες και το ξέραμε εγώ κι αυτές και γι΄αυτό με αγαπάνε ακόμα, αφού κράταγα μια διακριτικότητα στις σχέσεις μου. Με τη γυναίκα μου γνωριστήκαμε σε μια παρέα, βγήκαμε, περάσαμε καλά, μετά ανακαλύψαμε, ότι συμπληρώνει ό ένας τον άλλο και περάσαμε μια θυελώδη και δύσκολη εποχή, που εγώ δεν ήμουν και πάρα πολύ σίγουρος, αν έπρεπε να ξαναπαντρευτώ ή όχι, την ταλαιπώρησα λίγο και όταν κατάλαβα, ότι μπορεί να τη χάσω και ότι δεν θα έβρισκα εύκολα κοπέλα σαν τη γυναίκα μου, αποφάσισα να την παντρευτώ.

Σε μια χώρα με αβέβαιο αύριο ανησυχείς για το μέλλον των παιδιών σου;

Ναι, αυτό είναι κάτι, που με απασχολεί πάρα πολύ, όχι μόνο για τα δικά μου παιδιά, για τα παιδιά μας γενικά. Βλέπω, ότι κάτι δεν πάει καλά, δεν μπορεί να υπάρχει αυτή η εγκλιματικότητα, αυτό το μπούλιγκ, αυτό, που κάθε μέρα ανοίγεις την τηλεόραση και δεν ακούς κάτι ευχάριστο. Από τότε, που μπήκε στη ζωή μας και το Netflix και δείχνει τα   επεισόδια, που γίνονται, από την Αμερική από τα σχολεία και λοιπά, έχει αλλάξει η νεολαία ολόκληρη, δεν πάνε καλά τα πράγματα καθόλου.

 Κάποιο από τα παιδιά σου κληρονόμησε το γονίδιο και το μικρόβιο του τραγουδιού;

Ο γιος μου όχι, αλλά η κόρη μου τραγουδάει καλά, αλλά ελπίζω και δεν θα ήθελα να μπλέξει, παρόλο μπορώ να τη βοηθήσω πολύ, αφήστε τη λίγο ακόμα να είναι δεκαπέντε, δεκαέξι χρόνων, μήπως πάμε στο πανεπιστήμιο και πάρουμε ένα δίπλωμα και κάνουμε και κάτι άλλο, γιατί στη δική μας δουλειά εμείς προλάβαμε και ζήσαμε και μεγαλουργήσαμε σε σπουδαίες εποχές και γυρίζοντας πίσω δε λέμε κάθε πέρση και καλύτερα;

Βιώσαμε και εξακολουθούμε μια πολυετή οικονομική  κρίση, που έχει αλλάξει και το τοπίο στη διασκέδαση. Βλέπεις να αλλάζει κάποια στιγμή αυτό το σκηνικό; εσύ πως βλέπεις το ποτήρι, μισογεμάτο ίσως ;

Η οικονομική κρίση θα συνεχιστεί, είναι παγκόσμιο φαινόμενο, θα υπάρχει και επισιτιστική κρίση, θα υπάρξει και ενεργειακή κρίση και σε λίγο θα δουλεύουν ρομπότ κι όχι άνθρωποι, όπως στις τράπεζες, που απολύουν κόσμο και τα μηχανήματα παίρνουν τη θέση των ανθρώπων. Τα μεροκάματα είναι χαμηλά, ο κόσμος δεν έχει καταλάβει το μέγεθος αυτού, που έρχεται, ένας Αρμαγεδών έρχεται και εγώ δεν είμαι πολύ αισιόδοξος, παρόλο, που γενικά στη ζωή είμαι άτομο αισιόδοξο, όμως κάνω και προβλέψεις, βλέποντας την πραγματικότητα.

Αν δεν έκανες αυτή σου την επιλογή μεταξύ αθλητισμού, θεάτρου και μουσικής, όπου επικράτησε η μουσική και το τραγούδι, η οικονομική σου κατάσταση, πώς θα ήταν σήμερα; Είσαι κερδισμένος από την επαγγελματική επιλογή σου; 

Εξυπακούεται, ότι είμαι κερδισμένος

Εγώ πάντως δεν θέλω να φανταστώ, ότι μπορούσε το τραγούδι να στερηθεί το σπουδαίο καλλιτέχνη, που λέγεται Γιώργος Γερολυμάτος.

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, να είσαι καλά.                                      

Φίλες και φίλοι της onenews η ώρα πέρασε “και τώρα, που τελειώσαμε αλοίμονο, φωλιάζει στις καρδιές μας καταχείμωνο”, αλλά είναι καιρός να αποδεσμεύσουμε το σεμνό μα σπουδαίο καλλιτέχνη, που μας τίμησε σήμερα με τη σημερινή του παρουσία. Γιώργο Γερολυμάτο τραγούδησες τον έρωτα κι εμείς δηλώνουμε ερωτευμένοι με τη φωνή σου κάτι περισσότερο από  50 χρόνια. Σ’ ευχαριστούμε πολύ για την καλλιτεχνική προσφορά σου όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και για το σημερινό μουσικό ταξίδι, την αύρα, τη θεσπέσια φωνή και τα υπέροχα τραγούδια σου.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τη φιλοξενία. Μα τι ωραία λόγια μου είπατε! Εγώ σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το ντύσιμο αυτό, που μου κάνατε, είστε πολύ ευγενής και μάλιστα μιλάτε πάρα πολύ καλά την ελληνική γλώσσα, μπράβο, συγχαρητήρια.

Ευχαριστώ πάρα πολύ κι εσύ είσαι ένας αξιόλογος καλλιτέχνης, που το αξίζεις.