Η Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων Ξανθης, Εμινέ Μπουρουτζή, μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό, δήλωσε:

«Τι θα λέμε τα αυτονόητα; Άλλο η θρησκεία, άλλο αυτό που προσπαθούν να μας αποκαλούν. Όταν λένε για «τουρκική μειονότητα μας προσβάλλουν. Αυτό δεν υπάρχει».

Η ίδια φάνηκε πιο συγκαταβατική με την έλευση Τσαβούσογλου: «Είμαστε μία ελεύθερη χώρα. Ας πάει όπου θέλει».

Ο Πολιτιστικός Σύλογος  Πομάκων Ξάνθης, από την πλευρά του, βάζει τα πράγματα στη θέση τους, μιλώντας με δριμύ ύφος για εγκάθετους της Άγκυρας.

«Τι θα λέμε τα αυτονόητα; Άλλο η θρησκεία, άλλο αυτό που προσπαθούν να μας αποκαλούν.

Όταν λένε για “τουρκική μειονότητα” μας προσβάλλουν. Αυτό δεν υπάρχει» δήλωσε σε τηλεοπτικό σταθμό η πρόεδρος του συλλόγου.

ΠΟΜΑΚΟΙ – ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ ΕΜΕΛΛΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΜΠΡΟΣΤΆ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ

Η ονομασία τους, κατ’ αρχάς, προέρχεται κατά μία εκδοχή από τους «Ιππομάχους», όνομα που απέδιδε ο Μέγας Αλέξανδρος στους ιππείς του. Αυτοί μετά το πέρας της εκστρατείας εγκαταστάθηκαν στην Θράκη. Οι Βούλγαροι έχουν αντίθετη άποψη. Αποδίδουν το «πομάκος» στην βουλγαρική λέξη «pomagam» (=βοηθώ). Ο λόγος είναι το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι ονόμαζαν τους Πομάκους «πομαγκάστ», που σημαίνει βοηθός.

Οι ίδιοι οι Πομάκοι αυτοαποκαλούνται «Αγμέν», ονομασία που προέρχεται από τον αρχαίο ελληνοθρακικό λαό των Αγριάνων, που κατοικούσε στην οροσειρά της Ροδόπης. Η εν λόγω ονομασία υπάρχει τουλάχιστον 2.500 χρόνια! Πριν από περίπου 1.000 χρόνια έκανε την εμφάνισή της η ονομασία «Αχριάνες», που ενδέχεται να αποτελεί εξέλιξη των Αγριάνων ή να προέρχεται από την λέξη «Αχριδώ», όπως αποκαλούσαν την Ροδόπη.

Ο Στράβων στα «Γεωγραφικά» του, γράφει ότι οι Αγριάνες ήταν Ελληνοθρακικό φύλο που κατοικούσε στο Νοτιοδυτικό μέρος της Ροδόπης δηλαδή στο Βόρειο τμήμα του νομού Ξάνθης, ονομαστοί για την τόλμη τους και τις πολεμικές τους αρετές.

Την μαχητικότητα των Αγριάνων θαύμασε ο Μέγας Αλέξανδρος και τους είχε στο πλευρό του στις πιο δύσκολες μάχες, όπως στον ποταμό Εριγώνα κα το Γρανικό: «Ο Αλεξανδρος επήγεν με τους τε Αγριάνας και τους τοξότας…» (Αρριανός, ΑV 17).

Όσον αφορά την καταγωγή τους, αυτή διεκδικείται από την Τουρκία, την Ρουμανία και την Βουλγαρία. Οι τελευταίοι αγνοούν μάλλον αφενός τις ιστορικές συνθήκες, κατά τις οποίες οι Πομάκοι μάχονταν πάντα εναντίον τους (Ρωσοτουρκικός Πόλεμος) και αφετέρου την δήλωση Καθηγητή της Σόφιας που αναφερόταν στην παντελή έλλειψη βουλγαρικής συνείδησης των Πομάκων. Ανέκαθεν οι Πομάκοι, όταν μιλούσε η Ελλάδα μέσα τους, ξεσηκώνονταν και απέρριπταν καθετί ξένο προσπαθούσε να προσκολληθεί πάνω τους.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ο Αμερικανικός τύπος είχε γράψει: «Αναγγέλθηκε από την Ουάσινγκτον πως αντιπρόσωποι μίας φυλής, η οποία ιστορείται από την εποχή προ του μεγάλου Αλεξάνδρου, έφτασαν στην πρωτεύουσα για να επιδιώξουν την ελευθερία των Πομάκων, ενός λαού που από αιώνες κατοικεί την Ροδόπη, ανάμεσα στην Ελλάδα και την Βουλγαρία».

Τσέχος Καθηγητής Πανεπιστημίου, ο οποίος διετέλεσε Υπουργός Παιδείας της Βουλγαρικής Ηγεμονίας το 1879, επικυρώνοντας τα παραπάνω, έγραψε τα εξής: «Στην Ροδόπη, εκτός των Ελλήνων της Στενημάχου, όπου βρίσκονται άλλα υπόλοιπα των βυζαντινών πληθυσμών, υπάρχουν πάνω στο βουνό μεταξύ των Μουσουλμάνων Βουλγάρων και μερικοί Μουσουλμάνοι Έλληνες (…)»

Στο παρακάτω βίντεο παρακολουθήστε μία Πομάκα το 2005 σε μια συγκλονιστική διήγηση στο γιατί δεν είναι Τουρκάλα! Μια χούφτα Ελλήνων που τότε βρέθηκε στο πλάι του Μεγίστου των Ελλήνων, σήμερα βγαίνει μπροστά για την Θράκη…

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ 2018: